توضیحات
عنوان: تراموا سیستم حمل و نقل ریلی درون شهری
- مقدمه
- آشنایی با تاریخچه و تکنولوژی تراموا
- ابعاد تراموا
- زیر ساخت های سیستم تراموا
- مسیر تراموا
- مسیر حرکت تراموا خارج از خیابان
- مسیر حرکت تراموا در خارج خیابان
- ایستگاه های تراموا
- سیستم های تامین انرژی
- محل نگهداری تراموا
- ترتیب عملیات طراحی
- هزینه ها
- نرخ گذاری کرایه در سیستم
- مزایا سیستم تراموا
- معایب سیستم تراموا
- نتیجه گیری
مقدمه
بر اساس سه مؤلفه اصلی که انواع مدهای حمل و نقل بر اساس آن طبقه بندی می شود؛ یعنی، نوع حق تقدم عبور، تکنولوژی، و مشخصات عملیات و سرویس دهی، سیستم های ریلی را می توان به شش دسته اصلی تقسیم بندی کرد: تراموا، قطار سبک شهری، حمل و نقل سریع ریلی، حمل و نقل ریلی منطقه ای، و حمل و نقل هدایت شده خودکارو سیستم واگن مسافری اتوماتیک.
حال بر پایه این طبقه بندی به بررسی تراموا می پردازیم.
آشنایی با تاریخچه و تکنولوژی تراموا
تراموا یا واگن برقی که در زبان انگلیسی به آن Tramway، Tram، trolley، trolleycar یا Streetcar گفته می شود، یکی از رایج ترین سیستم های حمل و نقل عمومی شهری در شهرهای کوچک و متوسط محسوب می شود که عمدتاً با استفاده از انرژی الکتریکی روی یک مسیر ریلی حرکت می نماید. تراموا معمولاً متشکل از 1 تا 3 واگن بوده و لذا ارزانتر، سبکتر، کوتاهتر و منعطف تر از قطارهای معمولی و مترو می باشد. تراموا علاوه بر اینکه بر روی خطوط ریلی شهری مخصوص خود حرکت می کند، معملاً امکان حرکت بر روی خطوط ریلی معمولی و متداول را نیز دارد.
ایده اولیه و تاریخچه تراموا به استفاده از گاری اسبی(Horse Tram) و واگن کابلی (Cable Tram) در قرن نوزدهم میلادی باز می گردد. واگن اسبی اولین بار در سال 1807 در جنوب ولز در انگلستان در خط آهن(Swansea and Mumbles) مورد استفاده قرار گرفت. این ایده حدود 30 سال بعد یعنی در سال 1832 در نیویورک آمریکا بکار گرفته شد. اولین واگن اسبی در فرانسه در سال 1839 به بهره برداری رسید. استفاده از واگن اسبی به سرعت در اروپا متداول گردید و پس از لندن و پاریس در شهرهای برلین، بوداپست، بیرمنگام، لنینگراد، لیسبون و منچستر از این شیوه در جابجایی های شهری استفاده شد.
این سیستم، اولین سیستم از نوع ریلی بوده است که از اواخر قرن نوزدهم میلادی در شهرهای بزرگ جهان مورد استفاده قرار گرفت و البته محبوبیت آن دچار نوساناتی بوده است. در سال های میانی قرن بیستم به دلیل گران بودن برق، استفاده از آن کاهش یافت. اما در دهه های پایانی این قرن، تراموا با تغییراتی دوباره به شهرها برگشت و هم اکنون نیز ترامواهای جدیدی (که البته کاملاً به LRT شبیه هستند) در حال طراحی و اجرا می باشند. معمولاً در سیستمهای تراموا (و به ویژه در نوع سنتی آن) ریل، همسطح روسازی معبر بوده و خودروها و عابران از روی آن رد می شوند. غالباً ظرفیت هر ترام از ( 100 تا 350 ) مسافر و ظرفیت جابجایی خطوط آن بین ( 4000 تا 15000 ) مسافر در ساعت (در یک جهت) متغیر می باشد. حریم و حق تقدم تراموا اغلب در رده (ج) قرار میگیرد. فاصله بین ایستگاهها بین ( 250 تا 800 ) متر و معمولاً بالاتر از 400 متر می باشد. دو خط تراموا عرضی در حدود 6/5 متر از سطح معبر را اشغال می کنند. متوسط سرعت سفر با تراموا در حدود ( 20 تا 25 ) کیلومتر در ساعت است.
از مزایای سیستم تراموا
در مقایسه با مترو می توان به پایین بودن نسبی هزینه اولیه آن (حدود یک سوم مترو)، همسطح بودن آن با خیابان و در نتیجه راحتی دسترسی مسافر اشاره نمود. ضمن اینکه این سیستم نیز همانند مترو باعث آلودگی هوا نمیگردد. از طرف دیگر یکی از معایب تراموا این است که علیرغم پایین تر بودن هزینه اولیه آن از مترو، در حالاتی که با اتوبوس (و تمهیدات جنبی) بتوان تقاضای مورد نظر را پاسخ داد، سرمایه گذاری در آن هزینه بر و زمان بر می باشد. باید در نظر داشت که سرعت تراموا نیز آنقدر بالا نیست که این سرمایه گذاری را توجیه نماید. همچنین تراموا بخشی از فضای معابر شهری را اشغال می کند و برای خودروها و عابران پیاده نیز در تقاطع ها خطرناك می باشد. در شرایط اقلیمی گرم و مرطوب، تراموا عمر کوتاهتر و تعمیرات بیشتری خواهد داشت.
توجه:
- برای دانلود فایل پاورپوینت لطفا اقدام به خرید فرمایید.
- پس از خرید بلافاصله لینک دانلود فایل برای شما ایمیل خواهد شد.
سفارش پاورپوینت دلخواه
به منظور سفارش پاورپوینت با جزئیات دلخواه خود بر روی کلید زیر کلیک نمایید.
سیدرسول –
بسیار مطالب عالی بود