توضیحات
عنوان: توسعه پایدار با الگوهای کهن اسلامی ایرانی
- چکیده
- مقدمه
- معماری ایرانی
- اصول معماری ایرانی
- معماری اسلامی
- معماری اسلامی، ایرانی
- معماری پایدار
- اصول معماری پایدار
- طراحی پایدار
- توسعه پایدار
- توسعه پایدار در معماری ایرانی اسلامی
- ویژگی های مشترك در معماری اسلامی و پایدار
- هماهنگی اقلیمی با فرهنگ، سنت و اعتقادات
- طراحی برای بازگشت به چرخه زندگی
- اصل چهارم برآوردن نیازهای ساکنین
- اصل پنجم طبیعت در معماری اسلامی و پایدار
- نتیجه گیری
- منابع
چکیده
موضوع توسعه پایدار با الگوهای کهن اسلامی ایرانی از جمله مباحث مهم در معماری است که بخشی از تولیدات دانش بنیان مجامع علمی ایران و جهان را به خود معطوف ساخته است لذا معماری به عنوان بستری ریشه دار و در ارتباط با زندگی مردم، جامعه نمایانگر اندیشه تمدن های هر ملتی است و در واقع انسان امروزی را با پیشینه و ریشه های فرهنگی و اجتماعی خویش آشنا می سازد. معماری کهن سرزمین ، ایران زنجیره ای به هم پیوسته از تجربیات و ارزش هایی است که سینه به سینه از هزاران سال پیش تاکنون توسط، هنرمندان، معماران و مردم این سرزمین استمرار یافته است. هدف مقاله حاضر بررسی معماری ایرانی اسلامی و مقایسه آن با اصول توسه پایدار است تا مشخص کند که معماری ایرانی اسلامی با توسعه – پایدار همخوانی دارد یا خیر؟ پرسش اصلی پژوهش آن است که آیا میتوان شاخصه هایی را در راستای ارتقای کیفیات فضایی معماری ایرانی اسلامی با حفظ توسعه پایدار تعریف کرد که با ارائه راهکارهایی در راستای استفاده از معماری اندیشیده شده در برخی از بوم های ایران مانند گرم و خشک، گرم و مرطوب و سرد بپردازد و آنها را از لحاظ تطابق آب و هوایی و حل
مسئله انرژی تشریح کند؟ براساس نتایج این پژوهش بهره گیری با تمرکز بر مشخصه های پایداری زیست محیطی در هماهنگی با شرایط اقلیمی، حفظ ارزشهای فرهنگی اجتماعی و اصول معماری بومی مهمترین شاخصهای ایجاد مطلوبیت در معماری معاصر ایران به شمار میآیند همچنین توجه به ابعاد زیست محیطی در فضای طراحی با توجه به معماری سنتی ایران اسلامی و دستیابی و بررسی به تمایز و ویژگی مشترک های بین این دو مقوله در اجرایی نمودن معماری پایدار می باشد.
واژه های کلیدی: توسعه پایدار، معماری ایرانی، معماری اسلامی. ایرانی اسلامی. معماری پایدار
مقدمه
از متأخرترین مباحث مطرح در معماری، پایداری و طراحی مطابق با محیط است. پایداری محیطی حاصل نمی آید، مگر با هدایت فعالیت های بشری به گونه ای که منابع طبیعی برای آیندگان حفظ شود. پایداری محیطی بیشتر بر کاهش اتلاف انرژی در محیط، کاهش تولید عوامل مضر برای سلامت انسان و استفاده از منابع تجدیدپذیر تأکید دارد. در عین حال پایداری در زمینه معماری باید به سمت تدوین ضوابطی پیش رود که بر مصرف حداقل انرژی، استفاده از مصالح تجدیدپذیر، حفظ و تجدید انرژی بدون تولید آلودگی تأکید کند . به رغم مطرح شدن مباحث پایداری در دنیای متأخر، عملاً تمامی این اصول توسط پیشینیان ما به کار گرفته
می شد. معماران پیشین ناگریز از تکیه بر منابع طبیعی و انرژی های پاک بوده اند که پایان ناپذیرند. این بهره گیری از طبیعت در سطوح مختلف ارتفاعی و از منابع گوناگون بوده است. در سطوح بالایی بنا، بادگیر را به کار می گرفتند تا از جریان هوا و باد و مکش ناشی از قوانین طبیعت بهره جویند. در طراحی سطوح همکف ابنیه، حیاط های مرکزی تبلور حداکثر بهره گیری از آب و خاک و گیاه همراه با سایه اندازی جداره هاست. در سطوح زیر همکف نیز به کارگیری فضاهایی همچون سرداب ها و شودان ها با بهره بردن از ظرفیت بالای حرارتی خاک و گاهاً حضور آب در آنها، فضایی مطبوع و دلنشین را در اقلیم هایی با گرمای طاقت فرسا موجب می شدند. ولی مرور زمان و استفاده نامناسب از پیشرفت های تکنولوژیک، منجر به فراموشی آن تکنیک ها و کاربرد نامحدود از انرژی های فسیلی تجدیدناپذیر شد . دستیابی به معماریِ باهویت، موضوعی بسیار پراهمیت در معماری معاصر ایران است؛ چرا که حاصل قرنها تجربه معماران و هنرمندان سنتی ایران زمین، بناها و یادگارهایی است که اکنون از آنها با عنوان یاد می نماییم. راه ورود به معماری اسلامی ایران از منزلگاه اعتقاد به اصول ثابت، مفاهیم و آموزه های معماری اسلامی ایران میگذرد که هرچند زمان زیادی از شکل گیری آنها میگذرد، همواره در فرآیندی پویا تا روزگار معاصر جاودان مانده اند. بنابراین، با زندهسازی هویت و آموزه های معنوی پنهان در هنر و معماری اسلامی از اساسی ترین گامها در این زمینه به شمار می آید. معماری اسلامی ایران که در طی قرون گذشته با غنای منحصر به فرد خود بر معماری سایر فرهنگها و تمدنها اثر می گذاشت، امروزه فاقد سرمشقها و نمودهای شاخص و بدیع در کشور است. ضروری است تا متدهای استفاده شده در دنیای قدیم را به منزله سمبلی از راه حل های سبز یادآوری کرد و سپس، آنها را توسط پیشرفت های تکنولوژیک عصر حاضر با دنیای جدید تطبیق داد.
در این مقاله تلاش شده است تا با استفاده از مشخصه های پایداری در رویکرد ایرانی اسلامی در معماری معاصر، هویت و اصالت معماری گذشته خود را باور کنیم؛ چرا که نگرش معماری اسلامی در اصل نگرشی درونزاست که میتواند موجبات بازتعریف یک معماری اسلامی پیشرو را فراهم نماید.
معماری ایرانی
معمارى ایرانى را باید بطور صحیح از اعماق تاریخ این سرزمین کهن مورد بررسى قرار داد. معماری ایران، شناسنامه معتبر مردم در این سرزمین از دورترین ازمنه قدیم است. طبیعت اقلیمی ایران در این زمینه تأثیرگذار فرهنگهائی که با فاتحین و مغلوبین به این خطه راه گشودند، در این معماری به بارزترین اشکال خود جلوه کرده است . آداب و رسوم ، مراسم مذهبی ، روحیه، اخلاقیات، اندیشه و عقیده نسلها در معماری ایران انعکاس واضحی دارد. نه تنها در بناهای عظیم ، در ابنیه آثار کوچک هم این انعکاس را می توانیم دریابیم. هنر هر قوم بازگوکننده نحوه اندیشه و جهان بینی و معتقدات و سنت های آن قوم است . هر چه بنیادهای فرهنگی ملتی استوارتر و ریشه دارتر باشد تجلیات هنری آن ملت هم در طی تاریخ تکامل آن یکنواخت تر و از نوسانات و
تحولات و گسستگی ها بیشتر برکنار میباشد . هنر معماری بی شک یکی از بارزترین مظاهر تمدن هر قوم و ملت است و بهترین بازگوکننده نحوه برخورد آن ملت با مسائل مربوط به حیات و بینش وی از جهان خلقت است.(1)
توجه:
برای دانلود فایل کامل ورد لطفا اقدام به خرید نمایید.
لینک دانلود فایل بلافاصله پس از خرید بصورت اتوماتیک برای شما ایمیل می گردد.
به منظور سفارش تحقیق مرتبط با رشته تخصصی خود بر روی کلید زیر کلیک نمایید.
سفارش تحقیق
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.