پروژه آموزشی شبیه سازی جبران سازی متمرکز توان راکتیو برای شبکه توزیع فشار ضعیف با متلب

چکیده (ترجمه ماشینی) 

یک سیستم متمرکز برای جبران توان راکتیو برای شبکه های توزیع ولتاژ پایین (LV) پیشنهاد شده است. می تواند با هر اتوبوسی که به توان راکتیو نیاز دارد متصل شود. روش فعلی در گرد و غبار این است که سیستم محلی را برای جبران توان راکتیو برای حفظ ولتاژ و ضریب توان باس محلی نصب کنید. با متمرکز کردن بانکهای خازن در کنار هم ، می تواند به حفظ ولتاژ باس و فاکتورهای قدرت و همچنین کاهش تلفات کابل برق کمک کند. در کنار هم ، سیستم قدرت راکتیو متمرکز می تواند به راحتی گسترش یابد تا هر گونه افزایش بار در آینده را برآورده کند. یک سیستم جبران توان راکتیو متمرکز با اندازه منطقی قادر به تأمین نیازهای شبکه خواهد بود و الگوریتم بهینه سازی ارائه شده در این مقاله می تواند با کوچک سازی هزینه کل پیش بینی شده به یافتن این اندازه مطلوب کمک کند. موقعیت های مختلف بار و احتمالات مربوطه آنها نیز در الگوریتم پیشنهادی در نظر گرفته شده است. مفهوم سیستم جبران توان راکتیو متمرکز برای تأیید کارآیی آن بر روی یک سیستم برق کارخانه کشتی سازی محلی اعمال می شود. نتایج نشان می دهد که یک سیستم قدرت راکتیو متمرکز با اندازه مطلوب وجود دارد و قادر به حفظ ولتاژهای گذرگاه اصلی و همچنین کاهش تلفات برق در شبکه تقسیم است. کاهش قابل توجه توان مصرفی را می توان با ظرفیت مطلوب سیستم متمرکز توان جبران توان راکتیو در مطالعه موردی بدست آورد. پروژه آماده متلب

شرایط شاخص – خازن ها ، برنامه ریزی توزیع برق ، کنترل توان راکتیو.

مقدمه

استراتژی های جبران قدرت REACTIVE در سیستم های قدرت به کاهش تلفات مقاومت مقاومتی ، کنترل سطح ولتاژ سیستم و بهبود عوامل قدرت کمک می کنند [1]. جبران کننده استاتیک وار (SVC) که برای جبران توان راکتیو تطبیقی ​​به تکنیک های کنترل الکترونیکی قدرت متکی است به طور گسترده ای در سیستم های قدرت صنعتی برای جبران نوسانات زیاد تقاضای توان راکتیو استفاده شده است [2]. با این حال ، استفاده از SVC در حال حاضر در سیستم های توزیع قابل توجیه نیست. از طرف دیگر بانک های خازن [3] ثابت کرده اند که مزایای هزینه مطلوبی دارند و معمولاً برای جبران توان راکتیو منفعل در سیستم های توزیع ولتاژ پایین (LV) استفاده می شوند. در گذشته ، چندین روش برنامه ریزی خازن که از توزیع بار راکتیو همگن و اندازه رسانای یکنواخت در کنار فیدرها استفاده می کنند [4] – [6] عمدتا بر محل بهینه تزریق توان راکتیو تمرکز دارند. روشهای تجزیه و تحلیل اولیه برای قرار دادن خازن توسط Neagle و Samson توسعه یافته است [7]. مسئله این است که مکان و اندازه بهینه تعداد مشخصی از خازن ها تعیین شود به طوری که تلفات سیستم برای یک سطح بار داده شده به حداقل برسد. کوک [8] فرمول بندی را شامل حداکثر توان و کاهش اتلاف انرژی کرد و روشی را برای تعیین مکان و اندازه بهینه خازن ها پیشنهاد داد. گرینگر و همکاران [9] همچنین تحقیقات گسترده ای را در این زمینه انجام داده اند كه چندین روش از جمله روش تغذیه كننده / بار نرمال را پیشنهاد داده اند. برنامه نویسی پویا نیز توسط Duran [10] برای حل مسئله قرار دادن خازن استفاده شد. علاوه بر این ، Haghifam و Malik [11] فرمول مسئله قرار دادن خازن را گسترش دادند تا شامل قرار دادن بهینه خازن های ثابت و قابل تعویض در شبکه های توزیع شعاعی با در نظر گرفتن زمان متفاوت بار و بار غیرمجاز باشد. انجام پروژه متلب