ترجمه مدل های رگرسیون برداری تعادل خطی و شیمی هیدروکلروتیازید

توضیحات

 عنوان فارسی: مدل های رگرسیون برداری تعادل خطی و شیمی سنجی کمترین مربعات جزیی برای تعیین هیدروکلروتیازید و هیدروکلراید بنازپریل در حضور ناخالصی های مرتبط: یک مطالعه جامع

عنوان انگلیسی مقاله ترجمه شده:

Linear support vector regression and partial least squares chemometric models for determination of Hydrochlorothiazide and Benazepril hydrochloride in presence of related impurities: A comparative study

چکیده

رگرسیون کمترین مربعات جزیی (PLSR) و رگرسیون بردار تعادلی (SVR) دو مدل معروف شیمی سنجی هستند که در این پژوهش مورد مطالعه قرار گرفته اند. مقایسه، ویژگی آن ها را همراه با به کارگیری برای تحلیل هیدروکلروتیازید (HCZ) و هیدروکلراید بنازپریل (BZ) در حضور ناخالصی های HCZ نشان می دهد; کلروتیازید(CT) و سالامید (DSA) به عنوان مطالعه موردی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج تحلیلی اثبات می کند که برای تحلیل دو جزء فعال در مواد و مقدار دارویی آن ها با توجه به اطلاعات در دسترس طیفی UV در گستره 220 تا 350 نانومتر معتبر هستند. برای تحلیل درست، یک طراحی آزمایشی با چهار عمل چهار سطح انجام شد که منجر به ایجاد مجموعه آزمایشی حاوی 16 مخلوط محتوی نسبت های مختلفی از نمونه های واسطه شد. یک مجموعه آزمایشی مستقل حاوی 8 مخلوط مورد استفاده قرار گرفت تا قابلیت پیش بینی مدل های پیشنهادی را تایید کند. نتایج ارایه شده به توانایی مدل های کالیبراسیون چند متغیری گفته شده برای تحلیل HCZ و BZ در حضور ناخالصی های HCZ ، CT و DSA اشاره می کند که با استفاده از مدل PLSR دارای گزینش پذیری و درصد میانگین بازگشت پذیری بالایی برای HCZ (101.01  ) و BZ ( 100.01) هستند و این مقادیر با استفاده از مدل SVR برای HCZ و BZ به ترتیب ( 99.78 ) و ( 99.85  ) هستند. نتایج تحلیلی مقدار تعیین شده از لحاظ آماری با روش مرجع HPLC مقایسه شد و با توجه به دقت و صحت انجام شده تفاوت قابل ملاحظه ای وجود نداشت. مدل SVR در مقایسه با PLSR دقت بیشتری نشان می دهد و قابلیت تعمیم بالاتری دارد. اگرچه مدل PLSR همچنان دارای مزیت سرعت بهینه سازی و اجرا را است.

معرفی

هیدروکلروتیازید (HCZ) ، 6-کلرو – 3،4-دی هیدرو – 2-هیدروژن – 1،2، 4- بنزوتیادیازین – 7-سوافونامید – 1،1-دی اکسید (شکل 1a)، یک داروی ادرارآور ضد فشار است برای کنترل فشار استفاده می شود. بنازپریل هیدروکلراید (BZ)، (35)-1-(کربوکسی متیل)-]](1S)-1-(اتوکسی کربونیل)-3-فنیل پروپیل[-آمینو[-2، 3، 4، 5-تتراهیدرو-1هیدروژن-بنزازپین-2-یک هیدروکلراید (شکل 1b)، یک آنزیم آنزیوتنسین معکوس (ACE) کند کننده است که در درمان فشار و نارسایی قلبی مورد استفاده قرار می گیرد. فرمول بندی HCZ با BZ تاثیر ضدفشاری را افزایش می دهد. کلروتیازید (CT)، 6-کلرو-دوهیدروژن-1، 2، 4-بنزوتیادیازین-7-سولفونامید- 1،1-دی اکسید (شکل 1c) و سالامید(DSA)، 4-آمینو-6-کلروبنزن-1، 3-دی سولفونامید (شکل 1d)، به عنوان ناخالصی های ویژه برای HCZ در نظر گرفته می شوند که ناخالصی های مصنوعی هستند و برای هر کدام حد نهایی دارویی تعریف شده است. بررسی در ادبیات این موضوع نشان می دهد که (HCZ  و BZ) همراه با یکدیگر با استفاده از روش های تحلیلی مختلف مانند طیف سنجی، فاز معکوس کروماتوگرافی مایع با عملکرد بالا (RP-HPLC)، کروماتوگرافی لایه نازک(TLC) و روش های شیمی سنجی تعیین می شوند. تحلیل فرایند مربوط به ناخالصی ها و محصولات تخریب شده در صنایع دارویی بسیار مهم است. احتمال اثرات سمی و جانبی وجود دارد و فعالیت کاهش یافته مواد فعال باید به حداقل برسد. به همین دلیل دارونامه ها و کنفرانس جهانی هماهنگ سازی نیازهای فنی برای ثبت داروسازی برای استفاده انسانی (ICH) نیازهای کاملا محدودکننده ای برای سطوح ناخالصی محصولات دارویی در نظر گرفته است. یکی از مشکلات تحلیلی اصلی وجود اختلاف زیاد بین مقادیر مواد فعال و ناخالصی ها است، بنابراین باید روشی که برای تعیین همزمان و کمیت سازی آن ها انتخاب می شود باید باید بهترین روش باشد. مروری کلی در ادبیات این موضوع نشان می دهد که روشی مناسب برای تعیین داروهای مطالعه شده در فرمول های دارویی ترکیبی بدون مداخله ناخالصی های دارویی کم پیدا می شود. با توجه به این مساله، هدف اول پژوهش حاضر این است که HCZ و BZ را در حضور ناخالصی های HCZ بسنجد; هنگامی که سطح ناخالصی کم باشد برای اینکه به عنوان واسطه در طیف سنجی UV عمل کند چالشی ایجاد می شود، جایی که قبلا گفته شده بود که مدل های شیمی سنجی ممکن است برای کنترل چنین واسطه هایی معتبر نباشند. هدف دوم این پژوهش این است که محلول هوشمندی برای جداسازی مخلوط های چهارتایی با استفاده از ابزارهای ساده و ارزان مانند طیف سنج UV معرفی کند تا اینکه بخواهیم از روش های گران و مصرف کننده حلال مانند HPLC و GC استفاده کنیم، مخصوصا وقتی که تعداد ترکیب ها فراتر از توانایی آن ها باشد. بنابراین محلول های شیمی سنجی مانند موردی که در اینجا ارایه می شود می تواند یکی از گزینه های مورد نظر باشد. سرانجام این مقاله هدفش این است که مقایسه ای بین روش های شیمی سنجی SVR خطی و PLSR با تحلیل مخلوط های مختلف HCZ، BZ، CT و DSA به عنوان مطالعه موردی انجام دهیم; مزایا و معایب هر مدل هم مشخص می شود.

آزمایشات

ابزارها

   یک طیف سنج با محدوده مشاهده UV پرتو مضاعف (SHIMADZU, Japan)، کامپیوتر مدل UV-1601 با سلول کوارتز یک سانتی متری و نرم افزار نسخه 3.7 برای کامپیوتر UV مورد استفاده قرار گرفت. پهنای باند طیف 2 نانومتر و سرعت اسکن طول موج 2800 نانومتر بر دقیقه است.

مواد و آماده سازی آزمایشگاهی

نمونه های موثق

    ماده های HCZ و BZ توسط صنایع داروسازی سیگما با درجه خلوص تایید شده به ترتیب 99.6% و 99.7% تهیه شدند. ماده های CT و DSA  استاندارد از شرکت Sigma Aldrich Chemie (آلمان) خریداری شد و به ترتیب دارای درجه خلوص 99.8%  و 99.6% هستند.

فرمول دارویی

قرص های سیبادرکس با پیمانه شماره (Y0006) توسط شرکت Novartis Pharma S.A.E ساخته شد. هر قرص حاوی 20 میلی گرم BZ و 25 میلی گرم HCZ است.

حلال ها

متانول با درجه HPLC (با نام تجاری CHROMASOLVE ، برای شرکت Sigma Aldrich Chemie آلمان).

توجه

• برای دانلود فایل کامل ورد لطفا اقدام به خرید نمایید.
• پس از خرید بلافاصله لینک دانلود فایل برای شما ایمیل خواهد شد.