ترجمه موضوع بتن و خوردگی میلگرد داخل بتن

توضیحات

 عنوان فارسی: بتن و خوردگی میلگرد داخل بتن

عنوان انگلیسی مقاله ترجمه شده:

Concrete and corrosion of reinforced concrete

فصل ۲. مروری بر منابع

۲.۱. مقدمه

اهمیت یکپارچگی ساختارهای مهندسی را نمی‌توان نادیده گرفت. بنابراین خوردگی فولاد  تقویت کننده (آرماتوربندی) از نگرانی‌های عمده برای صنعت ساختمان همچنین بسیاری از صنایع دیگر در سراسر جهان است. هنگامی که فولاد در بتن خورده می‌شود، احتمال ورقه ورقه شدن بتن، ترک‌خوردگی و تجزیه بخش بتن، کاهش سطح مقطع ورق فولادی تقویت شده و کاهش درمقاومت اتصالی (قدرت مهاری) بین فولاد و بتن اطراف وجود دارد. این مشکلات در نهایت سلامت و عمر مفید ساختمان را تحت تاثیر قرار می‌دهد، بنابراین باید اجتناب شود. نفوذپذیری پایین بتن در محدود کردن نرخ و میزان خوردگی با بهبود مقاومت الکتریکی بتن سودمند واقع می‌شود، به موجب آن جریان یون‌های هیدروکسیلی از آند به کاتد کاهش می‌یابد. استفاده از مواد جایگزین سیمان در سازه های بتنی مرسوم‌تر است. این به علت نفوذپذیری مطلوب و مقاومت به خوردگی خوب بتن نتیجه شده است. در حالی‌که بسیاری از مطالعات، تاثیر خوردگی بر رفتار مقاومت اتصالی و خمشی بتن تقویت شده را مورد بررسی قرار دادند و عمدتا بتن ساخته شده با سیمان پورتلند معمولی را مورد استفاده قرار دادند و مواد جایگزین سیمان نسبتا کمتر مورد توجه تجربی قرار گرفتند. همچنین در این فصل خلاصه‌ای از نکات مهم برای درک پدیده‌ی مقاومت اتصالی در بتن مسلح ارائه شده است.

۲.۲. اتصال بین میله‌ی (بار) فولادی و بتن

 تنش پیوستگی به عنوان انتقال بارهای تنشی در سطح  بین بتن و میله‌های تقویت شده تعریف می‌شود. این نشان‌دهنده اثرمتقابل بین فولاد تقویت شده و بتن اطراف است ( Amlehو Gosh، ۲۰۰۶) مکانیسم اولیه اتصال، درگیری مکانیکی بین بتن و هرگونه تغییر شکل (برای مثال تیرچه‌ها) میلگرد فولادی است.

۲.۲.۱. مکانیسم‌های اتصال-لغزش

اتصال بین میله‌ی تقویت‌کننده و بتن شامل سه مکانیسم مجزا است: چسبندگی شیمیایی، اصطکاک و اتصال مکانیکی (ACI 408, 2003).

1. چسبندگی شیمیایی: چسبندگی، پیوند شیمیایی ایجاد شده در سطح تماس بین فولاد تقویت شده و بتن اطراف است. این می‌تواند در بار خیلی کم شکسته شود، امکان لغزش بین فولاد تقویت شده و بتن را می‌دهد.
2. اصطکاک: اصطکاک به خصوص بین سطح میله‌ی فولادی و بتن می‌باشد. نیروی اصطکاک نقش به‌سزایی بین بتن و نوار تغییر شکل (تیرچه‌ها) بازی می‌کند.

• اتصال مکانیکی: پیوند برشی با افزایش جابجایی نسبی تحت مکانیسم‌های کامپوزیتی بیشتر می‌شود. مکانیسم انتقال نیرو در درجه اول به دلیل درگیری مکانیکی بین تیرچه‌های فولادی و بتن است. مکانیزم چسبندگی شیمیایی و اصطکاک در مورد میله‌های صاف مهم‌تر است (شکل 2.1). برای میل‌گرد آجدار، درگیری مکانیکی تیرچه‌های میله فولادی درون بتن مکانیسم اصلی است که رفتار مقاومت-لغزش اتصالی را کنترل می‌کند (وانگ و لیو، 2003؛ بامونات و گامارووا، 2007؛ گامبروا، 2012).

شکل ۲.۱: (a) مکانیسم‌های اتصال در میل‌گرد صاف؛ (b) میل‌گرد آجدار (Bamonte وGambarova، ۲۰۰۷)

با توجه به  FIB (2000)، رفتار تنش پیوستگی را می‌توان با چهار مرحله مشخص کرد، همانطور که در شکل 2.2 نشان داده شده است و در پاراگراف‌های زیر شرح داده شده است. مرحله یک (ترک‌ نخورده)، برای سطوح پایین تنش پیوستگی، مکانیسم اصلی مقاومت اغلب چسبندگی شیمیایی بین قالب ملات و سطح میل‌گرد فولادی است. در این مرحله، با تنش‌های پیوستگی پایین، مقاومت نیروهای خمیدگی (بیرون کشی) برای میلگردهای فولادی ساده (صاف) تنها به چسبندگی شیمیایی و فیزیکی بستگی دارد. این میلگردها که عملکرد اتصالی پایینی دارند نشان می‌دهند که چسبندگی فیزیکی و شیمیایی تنها نقشی جزیی در مورد میلگردهای آجدار ایفا می‌کند و حداقل مقاومت را عرضه می‌کنند. همانطور که در شکل ۲.۲ دیده می‌شود، رابطه تنش-لغزش این مکانیسم برای تنش پیوستگی پایین تخمین زده می‌شود، τ <τ1 که τ1 = (0.2 to 0.8) fct (FIB, 2000). توجه داشته باشید که جابجایی میلگرد همیشه با رجوع به بتن دست نخورده اندازه‌گیری می‌شود و شامل دو بخش است، لغزش نسبی در سطح مشترک و تغییر شکل برشی در بتن.

توجه:

• برای دانلود فایل word کامل ترجمه از گزینه افزودن به سبد خرید بالا استفاده فرمایید.
• لینک دانلود فایل بلافاصله پس از خرید بصورت اتوماتیک برای شما ایمیل می گردد.