تحقیق روش های جبران خسارت در بیع بین الملل

توضیحات

 عنوان فارسی: روش های جبران خسارت در بیع بین الملل

• چکیده
• مقدمه
• نحوه تحقق مسئولیت قراردادی در کنوانسیون بیع بین الملل
• روشهای خاص مقرر در کنوانسیون بیع بین المللی کالا (1980 وین) به منظور تقویم خسارت
• روش های جبران خسارت
• نتیجه گیری و پیشنهادات
• منابع

چکیده

یکی از شایع ترین و مهم ترین روابطی که بخش عمده نیازهای بشری از طریق آن فراهم می‌گردد قراردادهای بیع بین المللی است. از آنجا که این قراردادها میان تجار کشورهای مختلف و با نظام‌های حقوق ملی متفاوت مطرح می‌گردند به طور حتم اولین مسئله‌ای که پیش روی ایشان مطرح می شود این است که چه مقرراتی بر این روابط حاکم است. مواد 74 تا 77 كنوانسیون بیع بین المللی كالا (1980)، به مقوله جبران خسارت ناشی از نقض قرارداد اختصاص یافته است. ماده 74 با بیان حكم كلی ، از لزوم جبران خسارت سخن گفته و مواد 75 و 76 از انعقاد معامله جایگزین و رجوع به قیمت رایج ، به عنوان دو شیوه جبران خسارت یاد كرده است. ماده 77 نیز به قاعده تقلیل خسارت اشاره كرده است. بر اساس این قاعده ، اگر زیان دیده در جلوگیری از وقوع خسارت كاهلی كند، تا میزانی كه می توانسته است جلوگیری نماید، مستحق مطالبه خسارت نخواهد بود.

کلیدواژگان: كنوانسیون بیع بین المللی كالا، جبران خسارت، نقض تعهد قراردادی، معامله جایگزین، قیمت رایج، تقلیل خسارت

1- مقدمه

در روزگاری که به علل گوناگون خطرات متعددی بشر را تهدید می کند و به واسطه عوامل مختلف خسارت هایی به انسان وارد می شود حقوق می تواند تا حد زیادی فریادرس باشد. خسارت بطور کلی ممکن است مادی یا معنوی باشد و هر کدام از این دو قسم نیز ممکن است ناشی از جرم و شبه جرم و یا ناشی از عدم انجام تعهد (قرارداد) باشد. بنابراین خسارت مادی، معنوی ناشی از جرم که تحت عنوان مسئولیت کیفری از آن یاد می شود خارج از بحث ما خواهد بود و  فقط راجع به خسارت ناشی از نقض قرارداد و شیوه جبران آن در حقوق کنوانسیون بیع بین المللی کالا (1980وین) بحث خواهیم کرد. هرچند قرارداد را می توان تابع اراده طرفین دانست. در نتیجه آن حقوق و تعهدات قراردادی به حاکمیت اراده و خواست متعاقدین باز می گردد. اما این تفسیر، مربوط به زمانی است که اختلافی بین طرفین پیش نیامده است. اما آن گاه که اختلاف پیش می آید و یکی از طرفین، برخلاف تراضی اولیه، حاضر به اجرای تعهدات خود نمی شود طرف دیگر ناگزیر به قواعد حقوقی تمسک می جوید تا داد از بیدادگر بستاند (کاتوزیان، 1378: 219).

می توان در هر قراردادی بروز چنین مرحله ای (ورود خسارت) را تصور کرد. از طرفی در هر مورد که شخص موظف به جبران خسارت دیگری است می گویند در برابر او مسئولیت دارد یا ضامن است، این قاعده عادلانه وجود داشته است که هرکس به دیگری ضرر برساند باید آن را جبران کند. اینجاست که حقوق باید در راستای تحقق عدالت، راهکارهایی را برای جبران خسارت وارده پیش بینی کرده و در اختیار متعهدله قرار دهد. نقض قرارداد غالباً به خسارت طرف دیگر منتهی می گردد و قواعد داخلی و کنوانسیون های بین المللی، موادی را به راههای جبران خسارت ناشی از نقض قرارداد اختصاص داده اند (امامی، 1385: 241). این مبحث مهم از دید تدوین کنندگان موافقت نامه سازمان ملل متحد در مورد بیع بین المللی کالا مصوب 11 آوریل 1980 نیز دور نیفتاده است. این کنوانسیون که با هدف گرد آوری قوانین متحد الشکل در زمینه بیع بین المللی کالا تدوین شده است در مواد 74 تا 77 راه حلهایی را برای جبران خسارت ارائه کرده است. از آنجا که احتمال دارد کشور ما نیز در آینده به این کنوانسیون بپیوندد، آشنایی با مقررات آن مفید و ضروری است (صادقی،154:1383).

2- نحوه تحقق مسئولیت قراردادی در کنوانسیون بیع بین الملل

در کنوانسیون، ماده خاصی برای بیان مسئولیت قراردادی نیامده است ولی می توان از میان موادی که برای بیان شرایط ایجاد حق مطالبه خسارت آمده، شرایط عام و کلی توجه مسئولیت به متعهد را به دست آورد. به بیان دیگر : وقتی متعدله حق مطالبه خسارت را خواهد داشت که مسئولیت متوجه متعد باشد و بدون تعلق مسئولیت به متعهد، دریافت خسارت بی معناست.

در کنوانسیون هر گاه متعهد، به مفاد تعهد خود پایبند نباشد و به مفاد قرارداد عمل نشود، صرف نقض قرارداد باعث توجه مسئولیت به متعهد می شود. کنوانسیون رابطه بین فعل متعهد و انجام نشدن قرارداد را مفروض می پندارد و هر گاه به مفاد قراردادی عمل نشود، در درجه اول، این متعهد است که مسئول و پاسخگوی این عدم انجام تعهد است. با قرار گرفتن بار اثبات بر عهده متعهد، وی می تواند با اقامه دلیل، این مسئولیت را از خود سلب کرده و به عامل خارجی یا شخص ثالث استناد دهد. شرایط ایجاد این مسئولیت در کنوانسیون بیع بین الملل به قرار زیر است :

اول : ورود ضرر به متعهدله

ماده 74 کنوانسیون مقرر می دارد :

«خسارت ناشی از نقض قرارداد به وسیله یکی از طرفین، عبارت است از مبلغی برابر زیان که طرف دیگر در اثر نقض متحمل شده است».

از این عبارت به خوبی می توان استنباط کرد که مسئولیت هنگامی به وجود می آید که در اثر نقض، خسارتی به متعهد وارد آمده باشد و اساسا مسئولیت بدون ورود ضرر قابل تصور نیست. وقوع این ضرر باید مسلم و قطعی باشد. این ضرر اعم است از تلف (زوال و نابودی آنچه موجود بوده) و عدم النفع (محرومیت از حصول مال و ازدیاد آن) (قاسمی، 1384: 146).

میزان ضرر وارده باید توسط متعهدله اثبات شود و سپس از متعهد جبران آن را خواستار شد. مطابق ماده 5، کنوانسیون فقط زیان های مادی را در بر می گیرد و زیان های جسمی یا معنوی مشمول کنوانسیون نیست، این گونه خسارات را بایستی با رجوع به قواعد حل تعارض کشورهای درگیر مطالبه کرد.

 توجه:

• برای دانلود فایل word کامل ترجمه از گزینه افزودن به سبد خرید بالا استفاده فرمایید.
• لینک دانلود فایل بلافاصله پس از خرید بصورت اتوماتیک برای شما ایمیل می گردد.