توضیحات
عنوان: تحقیق بهبود روشهای تخصیص منبع مبتنی بر توافقنامه سطح سرویس در محیطهای محاسبات ابری
- چکیده
- فصل اول:کلیات
- مقدمه
- محاسبات ابری
- تاریخچه
- مزايای كاربرد محاسبات ابری
- معایب محاسبات ابری
- خدمات محاسبات ابری
- انواع گسترشهای ابری
- ابر عمومی
- ابر خصوصی
- ابر هیبریدی(تركیبی)
- کاربردهای محاسبات ابری
- تجارت و کسب و کار
- پزشکی
- آموزش
- امور دفاعی
- صنایع تولیدی و خدماتی
- فصل دوم: مروری بر پژوهشهای پیشین
- فصل سوم: روشها و مدلهای تخصیص منابع در محیط محاسبات ابری
- مقدمه
- مدل و روش تصمیمگیري براي ذخیرهسازي داده در محاسبات ابري
- رقابت تخصیص منبع ابري
- مدل تصمیم برای محاسبات ابری تحت محدودیتهای SLA
- تخصیص منبع پویا براي بازارهاي نقطهاي در محیطهاي محاسبات ابري
- مدل تخصیص منابع دینامیک آگاهمکانیابی براي محیطهاي محاسباتی ابري
- مدل مبتنی بر تخصیص منابع خود انطباقی در محیطهاي مجازي سازي شده
- تخصیص منابع چند بعدي بر پایه SLA براي سیستم محاسبات ابري چند ردیفی
- پیش تخصیص منابع محاسباتی در محاسبات ابري با استفاده از تئوري رزونانس انطباقی
- اختصاص منبع تجزیه ناپذیري براي تقویت کاربرد فراگیري در اطلاعات
- یک رویکرد مبتنی بر قانون براي تأمین منابع مؤثر در محیطهاي ابري هیبریدي
- رفتار بهرهبرداري از منابع تخصیص منابع دینامیک براي پردازش دادههاي موازي مؤثر در کلود
- الگوریتمهاي تخصیص منابع بهینه ترافیک سنگین براي کلاسترهاي محاسبات ابري
- جمعبندی
- فصل چهارم: توافقنامه سطح سرویس در محاسبات ابری
- مقدمه
- تخصیص منابع و زمانبندی آنها
- مشکلات مدیریت منابع
- فراهمسازی منابع
- تخصیص منابع
- تطبیق منابع
- زمانبندی منابع
- SLA در رایانش ابری
- خصوصیات SLA
- ساختار و چرخه حیات
- الگوریتمهای پیشنهادی برای SLA
- سیاست کمترین زمان مهاجرت بهبود یافته (IMMT)
- سیاست تخمین رگرسیون
- سیاست شیب بهرهوری
- ارزیابی نتایج الگوریتمهای پیشنهادی
- مدل پیشنهادی دیگری برای SLA
- فصل پنجم: نتیجهگیری
- منابع
چکیده
محاسبات ابری یک تکنولوژی جدید است که به تازگی از طرف شرکتهای مختلف از جمله گوگل، مایکروسافت و آمازون عرضه شده است. در این سیستم به جای نصب چندین نرمافزار بر روی چند رایانه، تنها یک نرمافزار، یک بار اجرا و بارگذاری میشود و تمامی افراد از طریق یک سرویس آنلاین به آن دسترسی پیدا میکنند. به این پروسه محاسبات ابری یا در اصطلاح Cloud Computing میگویند. برای فراهم کردن کیفیت سرویس در محیطهای اطلاعاتی، تحقیقات زیادی در سرتاسر جهان انجام شده است. کلاینتهای ابر باید خدمات خوب و قابل اطمینانی فراهم کند. هزینه خدمات و کیفیت آن براساس فرآیند تخصیص منابع در سرویس محاسبات ابری میباشد. ارائه کننده خدمات باید منابع را طوری اختصاص دهد تا سرویس خوبی به کلاینتها ارائه شود. فراهم کردن سرویس در ابر بر مبنای توافقنامه سطح سرویس (SLA) به وجود خواهد آمد. توافقنامه سطح سرویس ابزاری برای تامین نیازهای غیرعملیاتی مثل کیفیت سرویس بین فراهمکنندگان و کاربران ابر است. هدف فراهمکنندگان زمانبندی منابع و استقرار ابزارهای کاربردی به گونهای است که اهداف SLA را برطرف و کارایی ابزارهای کاربردی را بهینه کرده و حداکثر سود را بهدست آورند. طبق این قرارداد نقص دراجرای تعهدات توسط ارایه دهنده سرویس منجر به پرداخت جریمه خواهد شد؛ بنابراین کاهش میزان تناقضات SLA نیز یکی دیگر از اهداف ارایه کنندگان میباشد. به منظور دستیابی به این اهداف ارایه دهندگان سرویس نیاز به زمانبندی موثر منابع و توسعه برنامههای کاربردی مطابق با اهداف SLA و در عین حال بهینهسازی عملکرد برنامههای کاربردی خود دارند. این روش سبب بکارگیری موثر منابع میشود و همچنین برطرف شدن نیازهای SLA کاربران را تضمین میکند.
کلمات کلیدی: محاسبات ابری، کلاینتهای ابر، توافقنامه سطح سرویس، نیازهای غیرعملیاتی.
فصل اول:کلیات
1-1 مقدمه
فناوریهای اطلاعاتی و ارتباطی از جمله اینترنت که امروزه تبدیل به جزئی حیاتی از زندگی بشر شده است، روز به روز در حال گسترش است. یک شبکه مشارکتی بازنمون ماهیت سازمانی، زیرساختار، فرایندهای تجاری، منابع و روابطی است که تلاشی مشترک را برای نیل به برخی منافع جمعی پشتیبانی میکند. این شبکهها برای مؤسسات امکان دسترسی به دانش، منابع و فناوری را فراهم میکنند و مزایای گوناگونی از جمله سرعت، بعد توسعهای، رقابتجویی، ارتقاء و بهینهسازی منابع و نوآوری دارند. بنابراین بسیاری از سازمانها به منظور بهرهمندی از مزیتهای ذکر شده تمایل به ایجاد شبکههای مشارکتی دارند.
ابزارهایی که باعث توسعه و حفاظت شبکههای اجتماعی در میان کارمندان میشوند نه تنها به پرسنل سازمانها در طبقهبندی و شناخت تجارب یاری میرسانند؛ بلکه به انتقال و دریافت دانش حیاتی سازمان نیز کمک میکنند. چنین ابزارهایی میتوانند در همسو با آن نیازهای اعضای جامعه مانند امنیت اطلاعات، پردازش سریع، دسترسی پویا و آنی، ایجاد مشارکت متقابل، قدرت تمرکز روی پروژههای سازمانی به جای اتلاف وقت برای نگهداری سرورها و از همه مهمتر، صرفهجویی در هزینهها اهمیت زیادی یافته است. راهحلی که امروزه در عرصه فناوری برای چنین مشکلاتی پیشنهاد میشود، فناوری با نام رایانش ابری یا محاسبات ابری است ]1[.
محاسبات ابری به نرمافزارهای اینترنتی بهصورت سرویس و سختافزارها و سرورهایی که در مراکز داده آن نرم افزارها را اجرا مینمایند، اشاره دارد. سختافزار مراکز داده و نرم افزار ابر نامیده میشود. محاسبات ابری یک مفهوم نسبتا جدیدی در عرصه تکنولوژی اطلاعات است و در حال گسترش میباشد. ابر در حال نفوذ به تکنولوژی شبیهسازی است. اصل محاسبات ابری بر مبنای جدا سازی منظقی بین گرهها است که هر گره بهصورت یک ماشین فیزیکی خواهد بود. بر خلاف محاسبات مشبک که چند کامپیوتر را به هم متصل میکند تا بتواند یک کامپیوتر بزرگ را برای استفاده در پردازشهای حجیم دادهها شبیهسازی کند، در محاسبات ابری تکنولوژی شبیهسازی این امکان را میدهد که هر گره بهصورت یک ماشین فیزیکی مستقل به کاربر اجازه بدهد تا نرمافزار و سیستم عامل مورد نظر خودش را در آن اجرا کند و برای هر گره سرویسهای دلخواهاش را تنظیم نماید. ایده محاسبات ابری همان تکامل یافته محاسبات موازی، محاسبات توزیع شده و محاسبات مشبک است.
شباهت مختصری بین اینها وجود دارد. محاسبات ابری یک پدیده نوظهور در علم کامپیوتر است و دلیل این نامگذاری آن است که دادهها و برنامهها در میان ابری از سرورهای وب قرار گرفتهاند. سادهتر بگوییم، محاسبات ابری یعنی استفاده اشتراکی از برنامهها و منابع یک محیط شبکه برای انجام یک کار بدون این که الکیت و مدیریت منابع شبکه و برنامهها برای ما مهم باشد. در محاسبات ابری منابع کامپیوترها برای انجام یک کار استفاده میشوند و دادههای مربوط به پردازش در هیچ کدام از کامپیوترهای شخصی ذخیره نمیشوند، بلکه در جای دیگری ذخیره میشوند تا در زمان و مکان دیگری قابل دسترسی باشند.
1-2 محاسبات ابری
محاسبات ابری مدل رایانشی بر پایهی شبکههای رایانهای مانند اینترنت است که الگویی تازه برای عرضه، مصرف و تحویل خدمات رایانشی (شامل زیرساخت، نرمافزار، بستر، و سایر منابع رایانشی) با بهکارگیری شبکه ارائه میکند.
«رایانش ابری» از ترکیب دو کلمه رایانش و ابر ایجاد شدهاست. ابر در اینجا استعاره از شبکه یا شبکهای از شبکههای وسیع مانند اینترنت است که کاربر معمولی از پشت صحنه و آنچه در پی آن اتفاق میافتد اطلاع دقیقی ندارد (مانند داخل ابر) در نمودارهای شبکههای رایانهای نیز از شکل ابر برای نشان دادن شبکهی اینترنت استفاده میشود. دلیل تشبیه اینترنت به ابر در این است که اینترنت همچون ابر جزئیات فنیاش را از دید کاربران پنهان میسازد و لایهای از انتزاع را بین این جزئیات فنی و کاربران به وجود میآورد. به عنوان مثال آنچه یک ارائهدهندهی خدمات نرمافزاری رایانش ابری ارائه میکند، برنامههای کاربردی تجاری آنلاین است که از طریق مرورگر وب یا نرمافزارهای دیگر به کاربران ارائه میشود.
نرمافزارهای کاربردی و اطلاعات، روی سرورها ذخیره میگردند و براساس تقاضا در اختیار کاربران قرار میگیرد. جزئیات از دید کاربر مخفی میمانند و کاربران نیازی به آشنایی یا کنترل در مورد فناوری زیرساخت ابری که از آن استفاده میکنند ندارند.
رایانش ترجمه کلمه Computing است که در بعضی متون به جای رایانش از محاسبات و پردازش استفاده شدهاست. البته محاسبات و پردازش معادل کاملی از این کلمه نیست. زیرا بر اساس تعریف واژهنامههای معتبر مانند آکسفورد، لانگمن این واژه به معنای استفاده از رایانه و عملیات رایانهها یا اموری است که یک رایانه انجام میدهد و محاسبه و پردازش تنها یکی از این امور است. بهطور نمونه یک رایانه همانطور که برای اجرای فرامین به محاسبه و پردازش میپردازد، به همین ترتیب مدارک و فایلها را در هارد دیسک یا صفحه سخت خود ذخیره میکند، امکان ایجاد ارتباط میان افراد را فراهم میآورد که این امور چیزی بیش از یک محاسبه و پردازش صرف است.
رایانش ابری راهکارهایی برای ارائهی خدمات فناوری اطلاعات به شیوههای مشابه با صنایع همگانی (آب، برق، تلفن و …) پیشنهاد میکند. این بدین معنی است که دسترسی به منابع فناوری اطلاعات در زمان تقاضا و بر اساس میزان تقاضای کاربر به گونهای انعطافپذیر و مقیاسپذیر از راه اینترنت به کاربر تحویل داده میشود. همانطور که کاربر تنها هزینه برق یا آب مصرفی خود را میپردازد. در صورت استفاده از رایانش ابری نیز کاربر تنها هزینه خدمات رایانشی مورد استفاده خود (اگر هزینه از کاربر دریافت شود) را پرداخت خواهد کرد. رایانش ابری را گروهی تغییر الگووارهای میدانند که دنبالهروی تغییری است که در اوایل دهه ۱۹۸۰ از مدل رایانه بزرگ به مدل کارخواه-کارساز صورت گرفت.
عموماً مصرفکنندههای رایانش ابری مالک زیر ساخت فیزیکی ابر نیستند، بلکه برای اجتناب از هزینه سرمایهای آن را از عرضهکنندگان شخص ثالث اجاره میکنند. آنها منابع را در قالب سرویس مصرف میکنند و تنها بهای منابعی که به کار میبرند را میپردازند. بسیاری از سرویسهای رایانش ابری ارائه شده، با بهکارگیری مدل رایانش همگانی امکان مصرف این سرویسها را به گونهای مشابه با صنایع همگانی (مانند برق) فراهم میسازند. این در حالی است که سایر گونههای عرضهکنندگان بر مبنای اشتراک سرویسهای خود را عرضه میکنند.
به اشتراک گذاردن قدرت رایانشی «مصرف شدنی و ناملموس» میان چند مستأجر میتواند باعث بهبود نرخ بهرهوری شود؛ زیرا با این شیوه دیگر کارسازها (سرور) بدون دلیل بیکار نمیمانند (که سبب میشود هزینهها به میزان قابل توجهی کاهش یابند در عین حال که سرعت تولید و توسعه برنامههای کاربردی افزایش مییابد). یک اثر جانبی این شیوه این است که رایانهها به میزان بیشتری مورد استفاده قرار میگیرند زیرا مشتریان رایانش ابری نیازی به محاسبه و تعیین حداکثری برای بار حداکثر خود ندارند ]2[.
1-3 تاریخچه
پیدایش مفاهیم اساسی رایانش ابری به دهه ۱۹۶۰ بازمیگردد. زمانی که جان مککارتی اظهار داشت که «رایانش ممکن است روزی به عنوان یکی از صنایع همگانی سازماندهی شود». تقریباً تمام ویژگیهای امروز رایانش ابری (تدارک الاستیک، ارائه بهصورت یک صنعت همگانی، برخط بودن و توهم دسترسی به عرضه نامحدود) به همراه مقایسه با صنعت برق و شکلهای مصرف عمومی و خصوصی و دولتی و انجمنی را پارک هیل داگلاس در کتابی که با عنوان «مشکل صنعت همگانی رایانه» در سال ۱۹۶۶ مورد بررسی قرار داد.
واژهی ابر در واقع بر گرفته از صنعت تلفن است به اینگونه که کمپانیهای ارتباطات راه دور که تا دهه ۱۹۹۰ تنها خطوط نقطه به نقطهی اختصاصی ارائه میکردند، شروع به ارائه شبکههای خصوصی مجازی با کیفیتی مشابه و قیمتهای کمتر نمودند. نماد ابر برای نمایش نقطه مرزی بین بخشهایی که در حیطه مسئولیت کاربرند و آنهایی که در حیطه مسئولیت عرضهکننده بهکار گرفته میشد. رایانش ابری مفهوم ابر را به گونهای گسترش میدهد که سرورها را نیز علاوه برزیر ساختهای شبکه در بر گیرد ]1[.
سایت آمازون با مدرن سازی مرکز داده خود نقش مهمی در گسترش رایانش ابری ایفا کرد. بعد از حباب دات-کام آنها دریافتند که با تغییر مرکز دادههای خود که مانند اغلب شبکههای رایانهای در بیشتر اوقات تنها از 10 درصد ظرفیت آن استفاده میشد و مابقی ظرفیت برای دورههای کوتاه اوج مصرف در نظر گرفته شده بود؛ به معماری ابر میتوانند بازده داخلی خود را بهبود بخشند. آمازون از سال ۲۰۰۶ امکان دسترسی به سامانه خود از طریق وب سرویسهای آمازون را بر پایه رایانش همگانی ارائه کرد. در سال ۲۰۰۷، گوگل و آیبیام به همراه چند دانشگاه پروژهای تحقیقاتی در مقیاسی بزرگ را در زمینه رایانش ابری آغاز نمودند.
در اواسط سال ۲۰۰۸ شرکت گارتنر متوجه وجود موقعیتی در رایانش ابری شد که برای «شکلدهی ارتباط بین مصرفکنندگان خدمات فناوری اطلاعات، بین آنهایی که این سرویسها را مصرف میکنند و آنها که این سرویسها را میفروشند» بوجود میآید ]3[.
توجه:
برای دانلود فایل کامل ورد لطفا اقدام به خرید نمایید.
لینک دانلود فایل بلافاصله پس از خرید بصورت اتوماتیک برای شما ایمیل می گردد.
به منظور سفارش تحقیق مرتبط با رشته تخصصی خود بر روی کلید زیر کلیک نمایید.
سفارش تحقیق
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.