توضیحات

 عنوان فارسی: بررسی تطبیق هبوط از دیدگاه خواجه عبدالله انصاری و گنابادی

• چکیده
•  مقدمه
•  آفرینش و شرک آدم و حوا
•  بررسی هبوط از دیدگاه گنابادی
•  بررسی هبوط در تفاسیر شیعه
•  بررسی هبوط از دیدگاه انصاری
•  نتیجه‌گیری
•  منابع

چکیده

آنچه از کلام لغت شناسان به دست می‌آید؛ هبوط پایین آمدن از جایی بلند است که می‌توان از آن هم مکان را و هم مقام را استفاده کرد. خداوند آدم و حوا را به عنوان اولین انسان‌ها، در بهشت سکونت داد و تمام نعمت‌ها از خوردنی‌ها و آشامیدنی‌ها و… را در اختیارشان گذارد و به آنان هشدار داد که مبادا فریب شیطان را بخورید که همانا شیطان دشمن آشکار شماست. اما آدم و حوا پس از مدتی که در بهشت ماندند فریب شیطان را خورده و از بهشت اخراج شدند و پس از آن به سوی زمین هبوط کردند. مفسران برای هبوط آدم، علت‌هایی را ذکر می‌کنند که برخی از آنها در ذیل مباحث مربوط به عهد و میثاق الهی با آدم پی‌گیری می‌شود که در قرآن کریم و در آیات متعددی به آن پرداخته شده است. آنچه که در این نوشتار می‌آید، مقایسه تطبیقی میان دیدگاه انصاری و گنابادی در مسئله هبوط آدم و حوا است. بر اساس یافته‌های این تحقیق اگر چه این دو بزرگوار هر دو اصل مسئله هبوط را پذیرفته‌اند، اما در جزئیات آن تفاوت‌های آشکاری دارند.

1- مقدمه

داستان هبوط حضرت آدم به زمین یكی از رازهای آفرینش است و عقل بشری بدون استمداد از امر ماورایی قادر به پرده زدایی از آن و دركش نمی‌باشد. آیات قرآن به ما از اراده‌ای خبر می‌دهد كه به خلق موجودی به‌عنوان خلیفه و جانشین خداوند در كره خاكی تعلق گرفته است. او باید به‌صورتی مادی در عالمی جسمانی، وظیفه و مسولیتش را به سرانجام رساند. موجودی كه با اختیار و توانایی‌های خود قرار است دنیا و آخرتش را بنا سازد و سرانجام به منزلگاه ابدی و شایسته خویش درآید. در این مسیر، دشمن دیرینه‌اش نیز به او معرفی می‌گردد تا خود را از دسیسه‌هایش ایمن سازد و دشمنی‌اش به وی صدمه نرساند.

در اسطوره‌های سومری آمده است که دیلمون سرزمین پاکیزه و درخشانی بود که از هر جنبه برای زیستن آماده بود و بیماری و مرگ بدان راه نداشت اما در آنجا آب کمیاب بود. با دستور انکی، ایزد بزرگ آب سومری، اوتو، خدای خورشید، برای این سرزمین آب شیرینا از زمین بیرون آورد و به این ترتیب دیلمون به باغی آسمانی تبدیل گردید و در آن مزارع و چمنزارها و درختان بارور فزونی یافت. الهه ننخرساگ در این باغ بهشت هشت نوع گیاه رویاند که در این سه کار، سه نسل از خدایان نقش داشتند. انکی به قصد چشیدن، این گیاهان را خورد و ننخرساگ با آگاهی از ماجرا خشمگین شد و بر انکینفرین مرگ فرستاد. در اثر این نفرین، انکی بیمار شد و به حال مرگ افتاد. گیاه‌خواری انکی ما را به یاد داستان میوه ممنوعه خوردن آدم و حوا می‌اندازد که پس از آن دچار نفرین شدند ]3[.

در یکی از اسطوره‌های سومری، همان تم‌های پیشین، یعنی باغبان، زن (الهه)، گناه و نفرین وجود دارد. به این ترتیب که باغبانی به نام شوکالی تودا پس از اندیشیدن درباره قوانین آسمانی و دریافت آنها، خردی تازه یافت و درختی به نام سربتو را در باغ خود کاشت و در نتیجه، همه گونه گیاه در باغ او رست. روزی الهه اینانا در نزدیکی باغ به خواب عمیقی فرو رفت. باغبان خستگی مفرط الهه را مغتنم شمرد و با او نزدیکی کرد. الهه پس از آنکه از این جریان مطلع شد، باغبان را مجازات کرد و در نتیجه، بر سرزمین سومر سه مصیبت نازل گردید ]3[.

در اسطوره‌های ایرانی، نخستین زوج بشر از نطفه کیومرث که در زمین ریخته بود، پدیدار شدند و زمانی که به‌صورت انسان درآمدند، اورمزد به آنها گفت که باید اندیشه و گفتار و کردار نیک داشته باشند، اما شر در آن نزدیکی به کمین نشسته بود تا آنان را از راه راست منحرف کند؛ پس اهریمن در اندیشه آنان تاخت و اندیشه آنان را پلید نمود و ایشان گفتند که اهریمن آفرید آب و زمین و گیاه و دیگر چیز را.

بدین ترتیب نخستین گناه این زن و مرد، دروغ گفتن بود که از نظر پیروان زردشت، بزرگ‌ترین گناه است. از این زمان به بعد، سرگردانی و سردرگمی آنان شروع شد و در زندگی قربانی کردند که ایزدان را خوش نیامد و کارهای مختلفی کردند که در دین زردشت فضیلت به حساب می‌آید، اما حاصل آن، آرامش و پیشرفت و هماهنگی که باید ویژگی جهان باشد، نبود؛ بلکه به خشونت و شرارت منتهی گردید و در نتیجه، دیوان قوی گشتند و به مدت پنجاه سال، میل به هم آغوشی را از آنان گرفتند و بعد از پنجاه سال، آنان به تولید مثل پرداختند. ابتدا آنها به علت شیرینی، فرزندان آنها را می‌خوردند تا این‌که اورمزد شیرینی فرزند را برگرفت و سرانجام وظیفه خویش را با دنیا آوردن همه نژادهای بشر به انجام رسانیدند.

نگاه ادیان ابراهیمی به مسئله آفرینش انسان و سرگذشت او در بهشت نگاهی متفاوت است،‌ چنانكه چنین تفاوتی در نگاه به سایر پیامبران نیز به چشم می‌آید. از جمله مسائلی كه از دیرباز مورد بحث دانشوران ادیان ابراهیمی بوده است، مسئله هبوط آدم از بهشت به سوی زمین بوده است. «هبوط» در لغت به معنای سقوط از بلندی به محل پایین و پست‌تر و نقیض صعود است ]5[.

 توجه:

• برای دانلود فایل word کامل ترجمه از گزینه افزودن به سبد خرید بالا استفاده فرمایید.
• لینک دانلود فایل بلافاصله پس از خرید بصورت اتوماتیک برای شما ایمیل می گردد.