پروژه آموزشی بررسی مقاله رله کاهش بار تحت ولتاژ شیب مجاز برای کاهش بازیابی ولتاژ تاخیری

در این مقاله، روشی جدید برای طرح بارزدایی ولتاژ کم مبتنی بر نرخ بازیابی ولتاژ و زمان پیش بینی شده برای بازیابی به مقادیر بالاتر از حد آستانه ولتاژ ارائه شده است.

رشد بار طی چند سال اخیر و نفوذ بارهای موتوری به ویژه موتورها با اینرسی کم در سیستم قدرت و افزایش بارگذاری سیستم قدرت باعث شده مسائل فروپاشی سریع ولتاژ و بازیابی تاخیری ولتاژهنگام وقوع خطا از اهمیت قابل توجهی برخوردار گردد. نمونه ای از بازیابی تاخیری ولتاژ در شکل (1) نشان داده شده است. به ازای خطای اول، ولتاژ سریعا بازیابی می شود اما به ازای خطای دوم و سوم، بازیابی ولتاژ با تاخیرهمراه است.

شکل (1): نمونه ای از بازیابی ولتاژ با تاخیر

راهکارهای مختلفی برای کاهش زمان بازیابی ولتاژ ارائه شده است. از جمله آن می توان به طرح بارزدایی ولتاژ کم (UVLS) اشاره کرد. در این مقاله، این طرح در درجه اول برای کمک به پدیده FIDVR در نظر گرفته می شود اما برای کاهش ریسک فروپاشی سریع ولتاژ نیز قابل استفاده است.

استاندارد قابلیت اطمینان NERC اجازه قطع عمدی بار را برای پیشامدهای نوع B نمی دهد. این پیشامدها به پیشامدهای تکی که عموما اتصال کوتاه سه فاز با زمان رفع خطای نرمال است مربوط می شود. بنابراین برای کاهش اثر FIDVR در پیشامدهای نوع B باید راهکاری ارائه شود. طبق استاندارد، قطع بار برنامه ریزی شده برای پیشامدهای نوع D مجاز است. این پیشامدها عموما به پیشامدهای چندتایی مربوط می شود. به طور مثال، اتصال کوتاهی در شبکه رخ می دهد و بریکر نمی تواند آن را قطع کند و منجر به پیشامد دیگری می شود. بنابراین طرح UVLS برای پیشامد D می تواند به کابر برده شود اما برای پیشامد نوع B نباید عمل کند. بنابراین نیاز است شاخصی تعریف شود که مبتنی بر آن طرح UVLS برای پیشامدهای چندتایی و پی در پی عمل کند اما برای پیشامد نوع B عمل نکند.