توضیحات
عنوان فارسی: معماری سبز: یک مفهوم پایداری
عنوان انگلیسی مقاله ترجمه شده:
GREEN ARCHITECTURE: A CONCEPT OF SUSTAINABILITY
چکیده
در سال‌های اخیر، مفهوم پایداری به موضوع مورد علاقه مشترک رشته‌های متعددی تبدیل شده است. دلیل این محبوبیت اجرای توسعه پایدار است. مفهوم معماری سبز که به «توسعه پایدار» یا «ساختمان سبز» نیز معروف است، نظریه، علم و سبک ساختمان‌هایی است که براساس اصول سازگار با محیط زیست طراحی و ساخته می‌شوند. معماری سبز تلاش دارد تا تعداد منابعی که در ساخت، بهره برداری و اداره ساختمان مصرف می‌شود به حداقل رساند و نیز آسیبی که به واسطه انتشار، آلودگی و اتلاف اجزای ساختمان به محیط زیست وارد می‌شود محدود سازد.
جهت طراحی، ساخت، راه اندازی و حفظ انرژی ساختمان، آب و مصالح جدید استفاده می‌شوند و در کنار این مقادیری از ضایعاتی که اثرات منفی بر سلامتی و محیط زیست دارند تولید می‌شوند. برای محدود کردن این اثرات و طراحی ساختمان‌هایی سالم از حیث زیست محیطی و با منابع کارآمد لازم است که مفهوم «سیستم‌های ساختمانی سبز» معرفی، شفاف سازی و درک شده و به آن عمل شود.
هدف این مقاله تأکید روی این مسائل دشوار و پیچیده پایداری است که تقریباً تمامی جوانب زندگی بشر را در بر می گیرند.
کلیدواژه‌ها:سیستم‌های ساختمانی سبز، ساختمان‌های پایدار، ساختمان‌های طبیعی، ساختمان‌های زنده، منابع تجدیدپذیر، طراحی اکولوژیکی، معماری دوستار محیط زیست، معماری دوستار زمین، معماری زیست محیطی، معماری طبیعی
1. مقدمه
پایداری موضوعی جامع و به همین سبب پیچیده است. پایداری برای همه از اهمیت والایی برخوردارست چرا که با بقای گونه‌های انسانی و تقریباً هر موجود زنده در این سیاره در ارتباط است. معماری پایدار و دوستار محیط زیست یکی از اهداف اصلی است که بشر برای ایجاد زندگی بهتر آن را الگوی نهایی کلیه فعالیت‌هایش کرده است. به همین دلیل، حرکت به سمت معماری سبزتر به عنوان هدف اصلی معماری کنونی عصر ما شناخته می‌شود (مهدوی نژاد 2014).
در مورد نیازهای توسعه‌ای این جهان که استفاده از منابع کمیاب و محدود روی زمین است، این موضوع آشکار می‌شود که جز موقعی که تغییرات بزرگی در تفکر و رفتار بشر وجود داشته باشد، آینده تمدن همانند امروز ما مشکوک است. این موضوع پیچیده هیچ راه حل ساده‌ای ندارد به ویژه با توجه به اینکه پایداری هدفی برای همه انسان‌هاست چرا که همگی بطور مستمر می‌کوشند تا به آن برسند. معماری سبز مزایای زیست محیطی، اجتماعی و اقتصادی را بوجود می‌آورد. از حیث زیست محیطی، معماری سبز به کاهش آلودگی، حفظ منابع طبیعی و جلوگیری از تخریب محیط زیست کمک می‌کند. از حیث اقتصادی، معماری سبز هزینه‌ای که متصدیان ساختمان صرف آب و انرژی و نیز صرف بهبود بازدهی آنها با استفاده از تجهیزات می‌کنند کاهش می‌دهد (توماس 2009).
علاوه براین، از حیث اجتماعی نیز ساختمان‌های سبز ساختمان‌های زیبایی بوده و تنها تغییرشکل اندکی را در زیرساخت داخلی ایجاد می‌کنند.
ساختمان‌هایی که ما در آنها زندگی، کار و بازی می‌کنیم از ما در مقابل حوادث شدید طبیعی حفاظت می‌کنند، در عین حال از راه‌های بی شماری بر سلامت و محیط زیست ما نیز اثر می‌گذارند. با آشکارتر شدن اثر زیست محیطی ساختمان‌ها، رشته جدیدی بنام «معماری سبز» نیز در حال پیشرفت است. ساختمان سبز یا پایدار شیوه ساخت و بهره گیری از مدل‌هایسالم‌تر و با منابع کارآمدتر ساخت، نوسازی، راه اندازی، نگهداری و تخریب است (روی 2008).
1.1 معماری سبز
معماری سبز یا طراحی سبز، رویکردی جهت ساخت است که اثرات مضر ساخت بر سلامت انسان و محیط زیست را به حداقل می‌رساند. معمار یا طراح «سبز» تلاش می‌کند تا هوا، آب و زمین را با انتخاب مصالح ساختمانی و شیوه‌های ساخت دوستار محیط زیست حفاظت کند.
1.2 معماری سبز و طراحی سبز
معماری سبز درکی از معماری دوستار محیط زیست را تحت کلیه طبقه بندی‌ها تعریف می‌کند و درمورد آن اتفاق نظر عمومی وجود دارد (بارکو 2015). معماری سبز می‌تواند بسیاری از خصوصیات زیر را داشته باشد:
- سیستم‌های تهویه‌ای که برای حرارت زایی و خنک سازی کارآمد (پربازده) طراحی می‌شوند
- سیستم روشنایی و وسایل خانگی با بازدهی انرژیبالا
- تجهیزات لوله کشی با صرفه جویی بالا در مصرف آب
- مناظری که برای به حداکثر رساندن انرژی منفعل خورشیدی پیش بینی می‌شوند
- کمترین آسیب به زیستگاه طبیعی
- منابع برق جایگزین همانند انرژی خورشیدی یا انرژی باد
- مصالح غیرمصنوعی و غیرسمی
- چوب و سنگ بومی
- استفاده مجدد سازش پذیر از ساختمان‌های قدیمی
- استفاده از ضایعات بازیافتی معماری
- استفاده کارآمد از فضا
در حالیکه اغلب ساختمان‌های سبز همه‌ی این خصوصیات را ندارند، اما عالی‌ترین هدف معماری سبز این است که به معماری کاملاً پایدار تبدیل شود.
معماری پایدار به عناوین دیگری نیز معروف است ازجمله: توسعه پایدار، طراحی اکولوژیکی، معماری دوستار محیط زیست، معماری دوستار زمین، معماری زیست محیطی، معماری طبیعی (USGBC، 2002).
2. روش
برای تحقق هدف بیان شده، مطالعه‌ای که در این مقاله معرفی می‌شودگام‌های زیر را دنبال می‌کند:
- مروری کلی بر بکارگیری «معماری سبز» به عنوان مفهومی از پایداری
- تعریف ملاحظات مرتبط با ساختمان سبز
- تعریف مزایای بکارگیری معیارها برای استراتژی‌های ساختمان سبز که می‌توانند بازدهی انرژی و کیفیت هوای داخلی را به حداکثر رسانند.
- شرح پتانسیل‌های مطالعه موردی از نظر جوانب ساختمان سبز
3. ملاحظات مرتبط با ساختمان سبز
ساختمان سبز ملاحظاتی در 4 زمینه اصلی دارد: توسعه محل احداث، انتخاب و به حداقل رسانی مصالح، بازدهی انرژی و کیفیت هوای داخلی.
- درنظرگرفتن توسعه محل احداث جهت کاهش اثر توسعه بر محیط طبیعی. بطور مثال، احداث ساختمان در جهتی که از عبور نور خورشید، سایه و الگوهای بادی که بارهای گرمایشی و سرمایشی را می‌کاهند استفاده شود.
- انتخاب دقیق مصالح بادوام و بامواد بازیافتی و تولید داخل به منظورکاهش اثرات منفی زیست محیطی. بازار رو به رشدی برای محصولات بازیافتی با قیمت‌های ارزان وجود دارد.
- گنجاندن طرح با بازدهی انرژی بالا در ساختمان جهت ساخت محیطی کارآمد و راحت. بهره گیری از المان‌ها و فناوری‌های طبیعی جهت حفظ منابع و افزایش راحتی/قدرت تولید ساکنین در ضمن کاهش هزینه‌های عملیاتی بلندمدت و آلاینده‌ها (CBFEE، 1999).
- طرحی برای کیفیت هوای داخلی عالی جهت بهبود سلامت و قابلیت تولید ساکنین
- به حداقل رساندن ضایعات در فرآیندهای ساخت و تخریب با بازگردانی مصالح و استفاده محدد یا بازیافت آنها (CGB، 2009).
توجه:
- برای دانلود فایل word کامل ترجمه از گزینه افزودن به سبد خرید بالا استفاده فرمایید.
- لینک دانلود فایل بلافاصله پس از خرید بصورت اتوماتیک برای شما ایمیل می گردد.
به منظور سفارش ترجمه تخصصی مقالات خود بر روی کلید زیر کلیک نمایید.
سفارش ترجمه مقاله
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.