توضیحات
عنوان: اثرات ایمنی تحریک کننده پروبیوتیک ها در روده
- اول مفاهیم پایه و درآمدی بر سیستم ایمنی بدن
- مقدمه
- بازیگران اصلی و پاسخ های اصلی سیستم ایمنی بدن انسان
- فصل اول مفاهیم پایه و درآمدی بر سیستم ایمنی بدن
- مقدمه
- بازیگران اصلی و پاسخ های اصلی سیستم ایمنی بدن انسان
- سیستم ایمنی انعطاف پذیر
- لنفوسيتهاي B
- تمایز سلولی CD + T
- تعادل Th / Th
- فصل مفاهیم پایه
- سیستم ایمنی مخاطی
- تعامل پروبیوتیک اپیتلیوم روده
- اثرات ایمنی تحریک کننده پروبیوتیک ها در رودهها
- پروبیوتیک ها و ایمنی ذاتی
- ماکروفاژ و ظرفیت فاگوسیتیک
- مکانیسم
- تعادل Th و Th
- تغییرات Th / Th به سمت Th: اثر ضد التهابی
- کاهش تولید واسطه های التهابی همراه با واکنش التهابی Th
- اثر ضد التهابی پروبیوتیک ها از طریق سلول های T
- عملکرد ایمنی پروبیوتیک
- بیماری کرون
- کولیت زخم
- فصل پروبيوتيك ها و مكانيسم اثر
- مقدمه
- فصل جمعبندی و بررسی ابعاد مختلف پروبیوتیکها
- مقدمه
- پروبیوتیکها، میکروبهای خوب علیه میکروبها بد
- نتیجهگیری
فصل اول
مفاهیم پایه و درآمدی بر سیستم ایمنی بدن
1-1 مقدمه
سیستم ایمنی پستانداران شامل بخش های پیچیدهای از سلول ها و مولکول ها است که با میکروبهای بیماریزا (باکتری ها، ویروس ها، انگل ها) مقابله میکنند. آنتی ژنها، موادی که باعث ایجاد واکنش ایمنی میشوند، اغلب اجزای میکروبهای مهاجم هستند. ارگان های مختلفی در این پاسخ ایمنی شرکت می کنند. به عنوان مثال، ارگان های لنفوئیدی مرکزی (مغز استخوان، تیوسوس) به اتوژنز سلول های ایمنی مختلف کمک می کنند، در حالی که ارگان های لنفوئیدی محیطی (طحال، گره های لنفاوی، بافت لنفاوی مخاطی) پاسخهای ایمنی را به هم متصل می کنند. همانطور که اکثرآنتیژن ها از طریق مخاط به میزبان نفوذ می کنند، سیستم ایمنی مخاطی میزبان نقش مهمی در پاسخ دفاعی به پاتوژن ها دارد. میکروبیوتای روده بزرگ ترین منبع تحریک میکروبی است که اثرات مضر و مفیدی بر سلامت انسان دارد. بنابراین، به عنوان یک عامل اولیه در توسعه سیستم ایمنی پس از زایمان نقش داد و در محافظت و ایمنی اورال مشارکت می کند. ممکن است که میکروبیا در طول و بلافاصله پس از تولد برای ایمنی سیستمیک و مخاطی نوزاد ضروری باشد و همچنین ممکن است مسئول کنترل التهاب پاسخ در بیماری های آلرژیک و التهابی روده نیز همین مورد باشد. در صورت بروز، این پروبیوتیک ممکن است باعث ایجاد ثبات در محیط میکروبی روده و مانع نفوذپذیری آن شود. افزایش تخریب آنتی ژن های روده و تغییر ایمنی بدن آنها، این پروسه های التهابی را مختل کند. ایمن سازی و ایمونوادولوژیک، مواردی هستند که بر مکانیسمهای اقدامی پروبیوتیک ها در برابر پاتوژن های باکتری موثرند. بسیاری از مطالعات ایمونولوژیک مختلف در زمینه پروبیوتیک با استفاده از سویه های مختلف و مدل های مختلف انجام شده است. مشکلات و نگرانیهاي مرتبط با به کارگیري پیوسته آنتیبیوتیکها (احتمال ایجاد مقاومت در برابر باکتريهاي بیماريزا و نیز باقیماندن آنها در فرآوردههاي حیوانی) باعث شده تا استفاده از آنتیبیوتیکها عامل محرك رشد در بسیاري از نقاط دنیا با محدودیتهایی مواجه شود. حذف آنتیبیوتیکها میتواند بر سلامت طیور اثرات نامطلوب داشته و هزینه تولید را افزایش دهد. این وضعیت، باعث شد محققین د رپی یافتن جایگزین هایی طبیعی، سالم و مؤثر براي آنتیبیوتیکها باشند. از مهم ترین جایگزینهاي پیشنهاد شده براي آنتیبیوتیکها می توان پروبیوتیک ها و پريبیوتیکها را نام برد[1].
پروبیوتیک ها مکملهاي میکروبی زنده بوده که با بهبود تعادل میکروبی روده بر حیوان میزبان اثرات سودمند دارند. پري بیوتیکها، ترکیبات غیرقابل هضمی هستند که می توانند به طور انتخابی باعث تحریک رشد و یا فعالیت یک یا تعداد محدودي از باکتريهاي مفید دستگاه گوارش حیوان شده و در نتیجه، اثرات مطلوبی برجا میگذارند. اثرات پروبیوتیکها و پريبیوتیکها بر عملکرد، توان ایمنی و فلور میکروبی جوجهها در پژوهشهاي زیادي مورد بررسی قرار گرفته است. بدین منظور، مطالعات نشان داده است که جوجههاي گوشتی تغذیه شده با جیره حاوي پروبیوتیک در مقایسه با گروه های دیگر، افزایش وزن بیشتري دارند. همچنین، محققان اذعان کردهاند افزودن پري بیوتیک باعث افزایش وزن بیشتر و ضریب تبدیل غذایی بهتر شد. گزارش شده است که افزودن پروبیوتیک به جیره جوجههاي گوشتی، باعث بهبود عملکرد (افزایش وزن بدن و ضریب تبدیل غذایی) میشود. همچنین استفاده از پروبیوتیک باعث افزایش معنیدار وزن بدن و افزایش وزن روزانه در مقایسه با گروه شاهد شده است که این اثرات سودمند، مشابه اثرات آنتی بیوتیک مورد استفاده در آزمایشات محققان بوده است[1].
به کارگیري پروبیوتیکها و پريبیوتیکها میتواند عملکرد سیستم ایمنی جوجههاي گوشتی را به گونهاي مفید، تحت تاثیر قرار دهد، به عنوان مثال، یافتههاي محققان نشان دهنده اثرات سودمند پروبیوتیک بر پاسخ ایمنی جوجهها میباشد. این محققین دریافتند که در جوجههاي تغذیه شده با پروبیوتیک، تعداد گلبولهاي سفید، منوسایتها و ایمنوگلوبولینهاي خون بیشتری در مقایسه با گروه شاهد دارند. در این آزمایشات غلظت ایمنوگلوبولینهاي خون جوجههاي تغذیه شده با پروبیوتیک در مقایسه با گروه شاهد افزایش معنیداري را نشان داد. میکروارگانیسمهاي دستگاه گوارش در تغذیه و سلامت حیوانات نقش بسیار مهمی را ایفا مینمایند. گزارش شده که پروبیوتیکها و پريبیوتیکها بر تعادل این میکروارگانیسمها اثرات مطلوبی دارند. یافته هاي اخیر نشان دهنده کاهش معنی دار جمعیت باکتريهاي ايکولاي روده کور جوجههاي تغذیه شده با پروبیوتیک، در مقایسه با گروه شاهد میباشد. گزارش شده است که افزودن پروبیوتیک به جیره باعث کاهش جمعیت باکتري هاي نامطلوب (ايکولاي و سالمونلا) و افزایش جمعیت باکتري هاي سودمند (لاکتوباسیلوس و بیفیدوباکتر) روده کور جوجههاي گوشتی شده است. مخلوط پروبیوتیک و پريبیوتیک، سینبیوتیک نامیده میشود. نشان داده شد که افزودن سینبیوتیک در مقایسه با هر یک از این دو افزودنی به تنهایی میتواند اثرات مفیدتری به همراه داشته باشد[2].
1-2 بازیگران اصلی و پاسخ های اصلی سیستم ایمنی بدن انسان
سلولهای سیستم ایمنی ذاتی به عنوان اولین خط دفاع در برابر بیماری های پاتوژنی عمل میکنند، اما توانایی آن ها در تشخیص هدف، خیلی مشخص نیست. یک ویژگی کلیدی ایمنی ذاتی، سرعت پاسخ است. سلول هایی که در ایمنی ذاتی دخیل هستند، به سرعت با عوامل عفونی مواجه میشوند، که حفاظت بیشتر از میزبان را ممکن میسازد. واکنش التهابی که در نتیجه تلاش برای از بین بردن عامل مهاجم آغاز میشود، یک آبشار از وقایع است. بازیکنان کلیدی در پاسخ ایمنی ذاتی شامل سلول های فاگوسیتی مانند نوتروفیل، مونوسیت ها و ماکروفاژها هستند. ماکروفاژ ها قادر به تولید سیتوکین ها در استخراج سلولهای التهابی مانند نوتروفیل ها هستند. سلول های فاگوسیتیک به وسیله کموتاکسیس به محل عفونت جذب و به سرعت به سلول های آلوده به ویروس در NK در پاسخ ایمنی ذاتی شرکت می کنند. سلولهای Killer (NK) می شوند. سلولهای طبیعی در مراحل اولیه عفونت واکنشی به کشتن سلول هدف آلوده نشان دادهاند و همچنین اعتقاد بر این است که آنها در نظارت ایمونولوژی نقش مهمی را ایفا می کنند و انواع خاصی از سلول های توموری را از بین می برند. سلول های دندریتیک همراه با ماکروفاژها و مونوسیت ها، رابط بین سیستمهای ایمنی ذاتی و سازگار را فراهم می کنند، زیرا آنها به عنوان “سلول های ارائه دهنده آنتی ژن” عمل می کنند. این نقش “پل زدن” در شروع واکنش پذیرش ایمنی بسیار مهم است زیرا سلول های T به آنتی ژن آزاد پاسخ نمی دهند، بلکه تنها به آنتی ژن هایی که توسط APC ارائه می شوند. سلول های سیستم ایمنی ذاتی نیز از طریق تولید “سیتوکین ها” (پروتئین هایی که ارتباطات بین سلول ها را انجام می دهند) بر پاسخ ایمنی سازگار تاثیر می گذارند و در تنظیم مقادیر پاسخ ایمنی در سطوح ذاتی و انطباقی ضروری هستند.[1]
تمایز بین خودی و غیر خودی باید توسط سلول های ایمنی بدن ذاتی تحقق یابد. این تمایز براساس انتشار علائم خاصی از موارد بیماریزا است. این علائم پاتوژن ها رایج هستند اما با آنچه میشناسیم متفاوتند. در میان آن ها، لیپوپلیساکاراشیدهای دیواره های باکتری قدرتمند به ایمنی واکنش نشان میدهند. اسید باکتریایی یا اسید نوکلئیک ویروسهای دیگری هستند. سیستم ایمنی بدن ما قادر به شناسایی این نشانه ها با استفاده از گیرنده های خاص است. ایمنی ذاتی دارای یک خانواده از گیرنده های تخصصی به نام گیرنده های نمونه های اولیه غشایی[1] است. این گیرنده ها در سطح سلول های ایمنی حضور دارند و می توانند الگوهای مولکولی مرتبط با پاتوژن[2] را تشخیص دهند. به عنوان مثال، TLRها آزاد شده توسط DCها شناخت محصولات میکروبی که منجر به بلوغ DCها میشود را آسان میکند.
همانطور که پیش تر نیز اشاره شد سیستم ایمنی پستانداران شامل مجموعه پیچیدهای از سلولها و مولکولها است که در برابر میکروبهای بیماری زا (باکتری ها، ویروسها، انگل ها) از بدن محافظت میکند. آنتیژن ها، موادی هستند که باعث ایجاد واکنش ایمنی میشوند و اغلب مقاوم در برابر اجزای میکروب های مهاجم هستند. ارگان های مختلفی در این پاسخ ایمنی شرکت می کنند. به عنوان مثال، ارگان های لنفوئیدی مرکزی (مغز استخوان، تیوسوس) به اتوژنزهای سلولهای ایمن مختلف کمک میکنند، در حالی که ارگانهای لنفوئیدی محیطی (طحال، گره های لنفاوی، بافت لنفاوی مخاطی) پاسخ ایمنی را منظم میکنند. اکثر آنتیژنها از طریق مخاط به بدن افراد نفوذ میکند. بنابراین، سیستم ایمنی مخاطی میزبان نقش مهمی در پاسخ دفاعی به پاتوژنها دارد. میکروبیای روده بزرگ ترین منبع تحریک میکروبی است که اثرات مضر و مفیدی بر سلامت انسان دارد. بنابراین، علاوه بر یک عامل اولیه در توسعه سیستم ایمنی پس از زایمان در مصونیت و تحمل دهانی نیز مشارکت میکند. ممکن است که میکروبیا در طول و بلافاصله پس از تولد برای ایمنی سیستمیک و مخاطی نوزاد ضروری و همچنین مسئول کنترل پاسخ التهابی در بیماریهای آلرژیک و التهابی روده باشد. در صورت بروز این پروبیوتیک ممکن است سبب ایجاد ثبات در محیط میکروبی روده و مانع نفوذپذیری آن شود. میکروبیای روده باعث تقویت تخریب آنتی ژن های روده و تغییر ایمنی بدن آنها شده و این پروسه های التهابی را مختل کند. بسیاری از مطالعات ایمونولوژیک مختلف در زمینه پروبیوتیک با استفاده از سویهها و مدل های مختلف انجام شده است[1].
1-3 سیستم ایمنی انعطاف پذیر
لنفوسیت ها اجزای ضروری در پاسخ ایمنی انطباقی هستند. پاسخ ایمنی انطباقی طول می کشد تا از پاسخ ایمنی ذاتی جلوتر رود. ویژگی های متمایز پاسخ انعطاف پذیر ایمنی هستند. سیستم ایمنی انطباقی می تواند از طریق توانایی خود برای تشخیص و بارگذاری تعداد زیادی از آنتی ژن ها، حفاظت موثرتر را علیه پاتوژن ها ارائه دهد. حافظه B و T سلول های میزبان را قادر می سازد تا پاسخ های ایمنی بسیار مؤثرتری نسبت به عفونت ثانویه داشته باشد. لنفوسیت ها دارای گیرنده های اختصاصی آنتی ژنی (BCR برای سلولهای B و TCR و برای سلولهای C) توسط بازسازی ژنتیکی مناطق متغیر در طی آناتوگنین لنفوسیت هستند. بنابراین، هر لنفوسیت ساده دارای گیرنده آنتی ژن با خاصیت منحصر به فردی است. آن ها یک پروتئین از لنفوسیت های پلی کلنال را قادر میسازند که به بسیاری از سیگنالهای آنتیژنی پاسخ دهند.
توجه:
برای دانلود فایل کامل ورد لطفا اقدام به خرید نمایید.
لینک دانلود فایل بلافاصله پس از خرید بصورت اتوماتیک برای شما ایمیل می گردد.
به منظور سفارش تحقیق مرتبط با رشته تخصصی خود بر روی کلید زیر کلیک نمایید.
سفارش تحقیق
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.