توضیحات

عنوان: چزاره بکاریا (Cesare Beccaria)، شکنجه و مجازات اعدام

نظرات بکاریا در مورد اعدام و شکنجه
بکاریا بنا به دلایل زیر کیفر اعدام را رد می‌کند (شکفت، 1387)
منابع

نظرات بکاریا در مورد اعدام و شکنجه:

بکاریا طرف‌دار لغو نهاد عفو در سیستم قضائی و الغای شکنجه بود. وی بر این اعتقاد بود تاحدامکان با مجرمین با عطوفت و مهربانی رفتار گردد. وی مجازات‌های خشن را مقبول ندانسته و بر اتخاذ تدابیری جدید در به کیفر رساندن تبهکاران تأکید می‌ورزد؛ بنابراین منفعت همگانی را یکی از دلایل توجیه حق کیفر قلمداد می‌نماید. وی قانون‌گذاران را به حذف مجازات‌های خشن و سنگین از زرادخانه‌های کیفری فرامی‌خواند. بکاریا می‌گفت هیچ‌گاه نباید از شکنجه استفاده کرد؛ یک شخص گناهکار که به درد خو گرفته است، ممکن است آن را خوب تحمل کند و بی‌گناه تصور شود؛ درحالی‌که شخصی که اعصاب حساس‌تری دارد، ممکن است براثر آن ناچار شود به هر چیز اعتراف کند و گناهکار تلقی شود. بکاریا مجازات اعدام را در مورد جرایم عمومی منسوخ و مردود می‌دانست اما در مورد جرایم سیاسی، این مجازات را مورد پذیرش قراردادهاست (نعمتی، 1390) انجام تحقیق

بکاریا کیفر مرگ را در گروه مجزایی جای‌داده و یک‌فصل از رسالة خود را که طولانی‌ترین فصل کتاب نیز هست، به آن اختصاص داده است. او در آغاز با این جمله شروع می‌کند: فزونی بیهودة کیفرهای رنج‌آور که هرگز آدمیان را بهتر نگردانده است، مرا به این تحقیق برانگیخت که دریابم آیا در حکومتی که به‌خوبی سازمان‌یافته، کیفر اعدام سودمند و عادلانه است؟ این چه حقی است که انسان‌ها را قادر می‌سازد همنوع خود را گردن بزنند؟ با این جمله گویی بکاریا معترضی سرسخت و مخالف شدید مجازات مرگ می‌باشد. سپس بکاریا این‌گونه ادامه می‌دهد که «حاکمیت و قوانین تنها مجموع کمترین سهم از آزادی هر یک از شهروندان و مظهر ارادة همگان است که از الحاق ارادة افراد پدیدآمده است». پس از آن بکاریا به این امر می‌پردازد که وقتی انسان اختیار گسستن رشتة حیات خود را ندارد چگونه می‌تواند چنین اختیاری را به دیگری و یا به تمام جامعه واگذار کند (شکفت، 1387).

توجه:

برای دانلود فایل کامل ورد لطفا اقدام به خرید نمایید.

لینک دانلود فایل بلافاصله پس از خرید بصورت اتوماتیک برای شما ایمیل می گردد.