توضیحات
در تحقیق وضعیت روستای ابیانه به مباحث زیر می پردازیم
- معرفی
- موقعیت جغرافیایی
- بناهای تاریخی
- جمعیت
- زبان مردم ابیانه
- پوشش مردم منطقه
- معماری ابیانه
- کسب و کار مردم ابیانه
- گردشگری
- گردشگری روستایی
- اقامت در ابیانه
معرفی
در شمال غربی نطنز از استان اصفهان در دامنه کوه کرکس روستایی بس کهن واقع است به نام ابیانه در زبان محلی به ابیانه « ویونا »میگویند. « وی »به معنای بید و « ویانه » به معنای بیدستان است (ابیانه در گذشته بیدستان بوده است). در طول زمان « ویونا » به « اویانه » و سپس به « ابیانه » دگرگون شده است.روستای ابیانه که امروز به یکی از محبوبترین نقاط توریستی ایران تبدیل شده است و معمولاً مجموعه عکسی از ایران بدون تصاویری از دیوارهای مشهور سرخ رنگ و زنان محلی پوش آن کامل نیست، پیشینهای بسیار کهن تر از تصور دارد. این روستا را به اعتبار آثار و بناهای تاریخی پرتنوعش باید در زمره استثناییترین روستاهای ایران به شمار آورد. شکوه معماری بومی و سرشار از زیبایی این روستا، آن را در شمار نمونههای کم نظیر دیدنیهای جهان درآورده است. سندی که دقیقاً قدمت زمانی ابیانه را معلوم کند در دست نیست؛ ولی پیشینه هزار و پانصد ساله را برای آن تخمین میزنند و آن را از کهنترین زیستگاههای انسانی در حاشیه دشت کویر ایران میدانند. آثار و بناهای تاریخی که در ابیانه وجود دارد مربوط به دورههای ساسانی، سلجوقی، صفوی و قاجار است. این آثار نشاندهنده قدمت تاریخی این زیستگاه انسانی است. ابیانه نقطهای خوش منظره و خوش آب و هوا و دارای موقعیت طبیعی مساعدی است. در دوره صفویه هنگامی که شاهان صفوی برای ییلاق به نطنز میرفتند بسیاری از نزدیکان آنها و درباریان ترجیح میدادند در ابیانه اقامت کنند. شمار خانههای روستای ابیانه در سرشماری سال ۱۳۶۱ برابر با ۵۰۰ واحد برآورد شده. این خانهها تماماً بر روی دامنهای در شمال رودخانه برزرود بنا شده است. به صورتی که پشت بام مسطح خانههای پایین دست، حیاط خانههای بالادست را به وجود آورده است و هیچ دیواری هم آنها را محصور نمیسازد. در نتیجه، روستای ابیانه در وهله اول روستایی چند طبقه به نظر میآید که در بعضی موارد تا چهار طبقه آن را میتوان مشاهده کرد.
مردم روستای ابیانه به سبب کوهستانی بودن منطقه و دور بودن محل آنها از مراکز پرجمعیت و راههای ارتباطی، بسیاری از آداب و رسوم قومی و سنتی و از جمله زبان و لهجه قدیم خود را حفظ کردهاند. زبان مردم ابیانه از زبانهای ایرانی شمال غربی است که البته در طول زمان دچار تغییر و تحولات زیادی شده و اکنون فقط تعداد کمی از واژههای اصیل پهلوی در گویش آنان شنیده میشود. لباس سنتی مردم ابیانه، هنوز هم میان آنها رواج دارد و در حفظ آن تاکید و تعصب از خود نشان میدهند، در مردان شلوار گشاد و درازی از پارچه سیاه(دوید) و در زنها پیراهن بلندی از پارچههای گلدار و رنگارنگ است. علاوه بر این، زنهای ابیانه معمولا چارقدهای سفیدرنگی بر سر دارند.
موقعیت جغرافیایی
ابیانه روستایی در استان اصفهان است که در درهای معتدل و خشک در 40 کلیومتری شمال غرب نطنز، و 20 کیلومتری غرب جاده آسفالته نطنز و کاشان و 80 کیلومتری جنوب غرب کاشان قرار دارد. رودخانه برزرود از جنوب آبادی میگذرد. از نظر تقسیمات کشوری، ابیانه دهی از دهستان برز رود، بخش حومه، شهرستان نطنز، استان اصفهان است، که در طول جغرافیایی ′36 ،33 درجه، با ارتفاع 2220 متر از سطح دریا قرار دارد این روستا یکی از بلندترین نقاط مسکونی در ایران است. در 20 کیلومتری جاده آسفالته کاشان به نطنز، جادهای فرعی به طرف غرب کشیده شده است، که این جاده فرعی در مسیر دره ابیانه به طرف غرب است. در این مسیر ابتدا باید از روستاهای هنجن، یارند، کمجان، برز و طره گذشت و در انتهای دره، در بی بست به روستای ابیانه رسید .ابیانه به موازات خط الرأس کوه قلعه در شیب نسبتاً تندی قرار گرفته است، جهت خط الرأسها، با جهت دره موازی است و در نهایت بر مسیر کاشان و نطنز عمود میشود. در روبروی همین کوه در دامنه کوه دو میلون، قلعه “پله هامانه” قرار دارد و بین این دو، سطحی نسبتاً هموار شامل منطقه “پبا”، رودخانه خشک، باغزارها و محله مسکونی “یوسمان” قرار گرفته است. در حد واسط قلههای مرتفع و کوههای سر به فلک کشیده، دره ابیانه قرار دارد که در این دره روستاهای ابیانه، طره، برز، کمجان و هنجن جای گرفتهاند. روستای ابیانه در دامنه شاخههایی از کوه کرکس، از رشته کوههای مرکزی ایران قرار گرفته است. از نظر شکل و ساختمان، دره ابیانه منطقهای چین خورده با رشته کوههای متعدد است، که عموماً از جنوب غرب به شمال غرب کشیده شده. ابیانه روستایی کوهستانی و ییلاقی است که چهار جهت آن را کو هها فرا گرفتهاند- در تقسیمات رسمی کشوری، شهرستان نطنز در حال حاضر دارای دو بخش مرکزی و امامزاده، دو شهر نطنز و بادرود و پنج دهستان به نامهای کرکس، طرقرود، برزرود، امامزاده و خالدآباد میباشد
– شهر کاشان مرکز شهرستان کاشان در استان اصفهان است. جمعیت این شهر طبق سرشماری سال ۱۳۸۵ مرکزآمار ایران برابر با ۲۴۸۷۸۹ نفر بوده است.
توجه:
- برای دانلود فایل کامل ورد لطفا اقدام به خرید نمایید.
- پس از خرید بلافاصله لینک دانلود فایل برای شما ایمیل خواهد شد.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.