تحقیق مقاومت سیسپلاتین سلول های سرطانی تخمدان

توضیحات

عنوان: هپارین تینزاپارین دارای وزن مولکولی کم، بر علیه مقاومت سیسپلاتین سلول های سرطانی تخمدان 

در سال  2015 آقای Pfankuchen و همکارانش طی مقاله ای  تحت عنوان ” هپارین تینزاپارین دارای وزن مولکولی کم، بر علیه مقاومت سیسپلاتین سلول های سرطانی تخمدان ” بیان داشتند که هپارین با جرم مولکولی کم معمولا و به صورت روتین برای درمان بیماران سرطانی مورد استفاده قرار می گیرد و اطلاعات و آمار کلینیکی و پیش کلینیکی نشان می دهند که هپارین های با جرم مولکولی کم  فرارتر از تاثیرات ترومبوزی، به وسیله جلوگیری از شیوع سرطان تاثیرات مفیدی بر بیماران سرطانی دارد. البته آنها چنین ذکر کردند که هنوز نا مشخص است که هپارین آیا روی بازده شیمی درمانی بیماران سرطانی اثر دارد یا خیر؟ آنها در کار خود نشان دادند که استفاده از میزان دوز درمانی مناسب از  هپارین با وزن مولکولی کم مقاومت سیسپلاتین A2780cis سلول های سرطان تخمدان انسان به سطح سلول های حساس کاهش می دهد. این کارایی جدید تینزاپارین در ارتباط با بازنویسی بیان ژن است که آنها در کار خود به انجام رسانده و نتیجه گرفتند 3776 ژن به درمان توسط تینزاپارین جواب دادند.  آنها کشف کردند که تینزاپارین از تجلی و عملکرد ژن هایی که برای مقاومت سیسپلاتین A2780cis سلول ها نقش واسط را بازی می کنند جلوگیری می کند. نتایج کار آنها بر کاربرد هپارین های با وزن مولکولی کم در درمان سرطان نوری جدید تابید و بیان داشت که استفاده ار تینزوپارین همزامان با استفاده از دیگر داروهای ضد سرطان برای درمان سرطان تخمدان می تواند یکی از گزینه های مفید باشد. البته باز هم نیاز است تعداد بیشتری تحقیقات و مطالعات صورت پذیرد تا نتایج حاصله از این تحقیق درستی آزمایی بیشتری گردد.

در حدود 15 تا 25 درصد بیماران سرطانی از ترومبوز رنج می برند که در مرگ های مرتبط با سرطان، این عامل مقام دوم را دارد.

نتایج : این محقیق برای تعین میزان تاثیر گذاری تینزوپارین بر مقاومت A2780cis سلول های سرطانی تخمدان از آزمایش MTT استفاده نمودند. آنها ازاین آزمایش برای تعین مقادیر IC₅₀ برای سیسپلاتین سلول های A2780cis در مقادیر   3.14   و   11.41  استفاده نمودند و مقدار  فاکتور مقاومت برای برای سلول های A2780cis برابر با 3.6 محاسبه شده است.

برای آن که مشخص شود آیا تینزاپارین با جرم مولکولی کم  روی مقاومت سیسپلاتین A2870cis اثر دارد یا خیر، هر دو لوله های سلول به مدت 24 ساعت با تینزاپارین  50 آغشته شده و در مرحله بعد مقدار  سیسپلاتین افزایش داده شده و قابلیت زنده ماندن سلول به وسیله آزمایش MTT تعین شد( شکل 1 مربع های پر شده). تینزوپارین مقاومت سیسپلاتین را کاهش می دهد و مقدار IC₅₀ تعین شده برایA2780cis  آن  4.66   است. در مقابل آن سلول های A2780  به وسیله تینزوپارین تحت تاثیرر قرار نگرفته و  مقدار IC₅₀  برای سیپلاتین با کمی افزایش به  3.8 می رسد ( شکل 1 دایره های پر شده ) مشاهده ها در این پژوهش حاکی از آن بوده اند که مقاومت حالت سیسپلاتین سلول های A2780cis یک فرآیند وابسته به زمان و غلظت است به طوریکه وارونگی مقاومتی کامل سیسپلاتین بعد از 72 ساعت و با استفاده از غلظت    50 تینزاپارین حاصل می شود که به نظر می­رسد این غلظت، آستانه غلظت بحرانی برای فایق آمدن بر مقاومت سلول های A2780cis است.  نتایج این بخش در جدول 1 ذکر شده است. برای  آنکه مشخص شود آیا تینزاپارین سمی است یا خیر، آنها از آزمایش MTT بهره گرفتند. در این آزمایش آنها از سلول های A2780cis قرار گرفته در معرض 25 و  50  استفاده کردند و هیچ گونه تغیر در زیست پذیری مشاهده نگردید.

پس به طور خلاصه آنها موفق شدند نشان دهند که تینزاپارین می تواند مقاومت سیسپلاتین A2780cis را تا حد مشاهده شده در سلول های بدون مقاومت A2780 معکوس نماید و نتایج حاصله از تحقیق آنها در معیت اطلاعات کلینیکی نشان از افزایش نرخ زنده ماندن در بیمارانی دارد که بیماری آنها بدخیم بوده و تحت درمان با هپارین، یا هپارین با زون مولکولی کم همراه با شیمی درمانی قرار گرفته اند. همچنین هپارین در کنار عمل ضد لخته شدن، سبک های عملکردی را ایجاد می کند مثل بلاک کردن رسیپتورهای  چسبندگی، جلوگیری از فعالیت آنزیماتیک هپاراناز، کاهش فعالیت های فاکتور رشد.  در سال 2014 نیز Noble از دانشگاه Cardiff روی مقاله ای با عنوان ” هپارین و نجات از سرطان” کار کردند. رابطه بین سرطان و ترومبوز یک رابطه پیچیده است و مکانیسم های رشد سرطان و شیوع سلول های سرطانی به طور جدایی ناپذیری به هم مرتبط هستند. احتمال آنکه مواد ضد لختگی برای زنده ماندن بیماران مبتلا به سرطان مفید باشد نزدیک به 60 سال است که بیان شده است. در طول این سال ها همواره چنین تصور شده است که داروهایی همچون هپارین با جرم مولکولی کم شاید بتواند از رشد سرطان وشیوع آن از هزاران مکانیسم ممکن  جلوگیری کند. بسیاری از اطلاعات تجربی در نمونه های جمعیتی کاملا غیر همگن از بیماران، اذعان می دارند که استفاده از هپارین می تواند مثمر ثمر باشد  اما تاکنون مطالعه قدرتمندی برای پشتیبانی از استفاده­ی روتین هپارین های با وزن مولکولی کم برای افزایش امید به نجات در  بیماران مبتلا به سرطان انجام نشده است. آنها در این کار حول موضوع خود شواهد و مدارک موجود را مورد بررسی قرار دادند.

توجه:

• برای دانلود فایل کامل ورد لطفا اقدام به خرید نمایید.
• پس از خرید بلافاصله لینک دانلود فایل برای شما ایمیل خواهد شد.