تحقیق دیدگاه دین اسلام درباره زندگی دنیوی

توضیحات

عنوان: دیدگاه دین اسلام درباره زندگی دنیوی

•  تفسیر غلط از زهد و ترک دنیا
•  زهد در قرآن
•  آیا علاقه به دنیا مذموم است؟
•  این علاقه ها آیا فطری و طبیعی هر کس است یا مصنوعی است و در اثر سوء تربیت پیدا می شود؟
•  راه حل ها
•  منطق قرآن
•  ریشه این منطق در جهان بینی اسلامی
•  اخلاق و دنیا پرستی

موضوع بحث، «دنیا از نظر دین است». البته ما تنها از نظر دین اسلام بحث می کنیم، مخصوصاً نظر ما به منطقی است که قرآن کریم در این باب پیش گرفته است، این منطق لازم است روشن شود، زیرا متداول ترین مطلبی که به عنوان موعظه و نصیحت از زبان دین گفته می شود همان هاست که تحت عنوان مذمّت دنیا و بدی دنیا و توصیه ترک دنیا و رها کردن آن گفته می شود. هر کسی می خواهد واعظ بشود و مردم را موعظه کند، اول مطلبی که به ذهنش می رسد: این است که برود جمله هایی شعر یا نثر در مذمّت دنیا و پیشنهاد ترک دنیا یاد بگیرد، به همین جهت به اندازه ای که این مطلب به گوش مردم خورده هیچ مطلب دیگر به گوششان نخورده است.

 این مطلب با تربیت و اخلاق مردم و نوع توجهی که باید به مسائل زندگی داشته باشند مربوط است، از این نظر در درجه اول اهمیت است. اگر به طرز خوب و معقولی تفسیر شود، در تهذیب اخلاق و عزّت نفس و بلندی نظر و خوشبختی فردی و حسن روابط اجتماعی مردم مؤثّر است، و اگر به طرز نامطلوبی تفسیر شود موجب تخدیر و بی حس کردن اعصاب و بی قید کردن آنها و سر منشأ همه نوع بدبختی و بی چاره گی های فردی و اجتماعی خواهد شد.

 تفسیر غلط از زهد و ترک دنیا

  از قضا تدریجاً جانب تفسیر دوم چربیده، مواعظ و نصایحی که تدریجاً به شعر یا نثر در این زمینه پیدا شده غالباً به شکل دوم است و اثر تخدیر و بی حس کردن را دارد و این دو علت دارد: یکی نفوذ برخی افکار و فلسفه هایی که پیش از اسلام بوده و مبتنی است بر بد بینی به هستی و جهان و گردش روزگار و بر شریت آنچه در این جهان است که در اثر اختلاط ملت های اسلامی در میان مسلمین شایع شده است. دیگر حوادث تاریخی ناگوار و علل اجتماعی خاصی که در طول چهارده قرن در محیط اسلامی رخ داد و طبعاً مولّد بدبینی و بی علاقه گی و شیوع فلسفه های مبنی بر بدبینی گردیده است.

 حالا مستقیماً باید ببینیم منطق قرآن در این زمینه چیست؟ آیا می توان همین فلسفه بدبینی را از قرآن استخراج کرد؟ یا این که در قرآن چنین مطلبی یافت نمی شود؟

 زهد در قرآن

  در قرآن کریم در عین این که از دنیا به عنوان یک زندگانی فانی که قابل نیست انسان آن را منتهای آرزو و آخرین مقصد قرار دهد یاد شده: «اَلمالُ والبَنون زِینَة الحیوةِ الدّنیا والباقِیات الصّالِحات خَیر عِندَ ربِّک ثواباً وَ خیرُ املاً»1 یعنی ثروت و فرزندان رونق همین زندگانی دنیا هستند و اما اعمال صالحی که باقی می ماند بهتر است از لحاظ پاداش پروردگار و از لحاظ این که انسان به آنها دل ببندد.

 قرآن با این که دنیا را به عنوان این که غایت آمال و منتهای آرزو باشد قابل و لایق برای بشر نمی داند، در عین حال نمی گوید: که موجودات و مخلوقات از آسمان و زمین و کوه و دریا و صحرا و نبات و حیوان و انسان با همه نظاماتی که دارند و گردش ها و حرکت ها که می کنند زشت است، غلط است، باطل است. بلکه بر عکس این نظام را نظام راستین و حق می داند و می گوید: «وَ ما خَلَقْنا السّموات والاَرضَ وَ ما بَینَهُما لاعبین»2 ما آسمان ها و زمین و آن چه میان آنهاست به قصد بازی نیافریده ایم. قرآن کریم به موجودات و مخلوقات عالم از جماد و نبات و حیوان قسم می خورد: «والشّمس وَ ضُحیها والقَمرِ إذا تَلیها».3 «والتّینِ والزَّیتون و طورِ سینینَ و هذا البَلَدِ الاَمینِ»4 «وَالعادِیاتِ ضَبْحاً * فالموریاتِ قَدحاً».5 «وَ نَفسٍ و ما سَواها * فَالهَمها فُجورها و تقواها»6 قرآن می فرماید «ما تَری فی خَلقِ الرّحمن مِن تفاوتٍ فارجِعِ البَصَر هَل تَری مِن فُطورٍ». انجام تحقیق 

 اساساً بدبینی به خلقت و آفرینش و به گردش و نظام عالم با فلسفه اسلام یعنی با هسته مرکزی فلسفه اسلام که توحید است سازگار نیست، این گونه نظریه ها یا باید بر ماتریالیسم و مادیت و انکار مبدأ حقِ حکیمِ عادل مبتنی باشد، و یا بر اساس ثنویت و دوگانگی وجود و هستی، همان طوری که در برخی فلسفه ها یا آیین ها به دو اصل و دو مبدأ برای هستی معتقد شده اند: یکی را مبدأ خیرات و نیکی ها و دیگری را مبدأ شرور و بدی ها دانسته اند.

توجه:

برای دانلود فایل کامل ورد لطفا اقدام به خرید نمایید.

لینک دانلود فایل بلافاصله پس از خرید بصورت اتوماتیک برای شما ایمیل می گردد.