تحقیق تسهیم دانش در سازمان  (فاکتورهای فردی موثر بر آن ـ زمینه ساز موفقیت سازمانی ـ عوامل بازدارنده)

توضیحات

عنوان: تسهیم دانش در سازمان  (فاکتورهای فردی موثر بر آن ـ زمینه ساز موفقیت سازمانی ـ عوامل بازدارنده)

• چکیده
• مقدمه
• تعاریف
• مدیریت دانش
• تسهیم دانش
• هدف مدیریت دانش
• چهار نوع دانش مشخص شده است
• همچنین دیکسون چهار روش مختلف تسهیم مؤثر دانش گروهی را شناسایی کرده است که عبارتند از؛ انتقال ترتیبی دانش، انتقال نزدیک دانش، انتقال دور دانش، و انتقال متخصص.
• ضرورت تسهیم دانش
• موانع تسهیم دانش
• موانع فردی تسهیم دانش
• موانع سازمانی تسهیم دانش
• موانع فناوری تسهیم دانش
• چسبندگی دانش
• فاکتورهای فردی مؤثر بر رفع موانع تسهیم دانش
• آسلنر (2003) اعتماد را به سه دسته تقسیم می کند اعتماد راهبردي، اعتماد خاص، اعتماد اخلاق گرایانه. 
• ازجمله سایر انواع اعتماد می توان به
• اعتماد اعتباري، اعتماد متقابل، اعتماد اجتماعی، اعتماد مبتنی بر خصیصه ها، اعتماد مبتنی بر فرآیند، اعتماد مبتنی بر نهاد اشاره کرد.
• بحث و نتیجه گیری
• منابع

چکیده

امروزه سازمان ها برای اینکه بتوانند خود را با تغییرات مداوم محیطی هماهنگ کنند و در بازار رقابت دوام بیاورند، نیاز به ایجاد مزیت رقابتی دارند، یکی از این مزیت ها می تواند حرکت به سوی دانش و دانش محوری باشد. سازمان های موفق، از طریق خلق و به اشتراک گذاشتن مستمر دانش بستری را جهت کاهش کنترل و افزایش یادگیری ایجاد می کنند، کارکنان نیز با توانایی و دانشی که کسب کرده اند در جهت کسب عملکرد فردی و سازمانی بالاتر کوشش می نمایند. اما پژوهش ها نشان داده است که تسهیم و به کارگیری دانش همواره و به آسانی امکان پذیر نبوده و مدیران برای پیاده سازی آن همواره با موانع متعددی رو به رو می باشند. بنابراین هدف از این مقاله، بررسی تسهیم دانش از منظر فاکتورهای فردی و شناخت عوامل بازدارندۀ آن در راستای موفقیت سازمان است.

واژگان کلیدی: دانش، تسهیم دانش، فاکتورهای فردی، سازمان، عوامل بازدارنده

مقدمه

امروزه در کشورهاي مختلف از جمله ایران، مدیران مشتاق به ایجاد سیستمهاي مدیریت دانش در سازمانها با هدف بهره گیري از نتایج مفید آن می باشند. مدیریت دانش، فرایند خلق و تسهیم، انتقال و حفظ دانش به گونه ای است که بتوان آن را به شیوه ای اثربخش در سازمان به کار برد. مدیریت دانش در برگیرندۀ رفتارهای انسانی، نگرشها و قابلیت های انسانی، فلسفه های کسب و کار، الگوها، عملیات ، رویه ها و فناوری های پیچیده است. (ضیاءالدینی و ادیب نژاد، 1393؛ تولایی، 1386). یکی از مهمترین و مشترك ترین فرآیندها در ساختارهاي مختلف معرفی شده براي مدیریت دانش، تسهیم دانش می باشد (اخباری، سال نامعلوم؛ کشاورزی، 1386).

دانش یک منبع سازمانی ارزشمند است. برای یک سازمان مدرن، زنده ماندن به انتشار و اشتراک دانش وابسته است. عواملی نظیر جهانی سازی فعالیت های تجاری و کوچک سازی دولت ها، می طلبد که توجه ویژه ای به مدیریت دانش به عمل آید (کوثری، 1393؛ ابطحی، 1385). همچنین، موفقیت هر کشور، منوط به موفقیت سازمان ها از طریق کسب، تسهیم و ارتقاء دانش سازمانی است (ضیاءالدینی و ادیب نژاد، 1393؛ نوری، 1386). از آنجا که مدیریت دانش فرایندی چالش برانگیز است و به کارگیری آن به نحوی برای سازمان مزیت رقابتی ایجاد می نماید؛ بنابراین مدیران هر سازمان باید تلاش نمایند تا از طریق مدیریت دانش، دانش ضمنی افراد سازمان را استخراج نموده و آن را در میان افراد سازمان منتقل نمایند.

انتقال دانش امکان رسیدن به درجات بالاتری از نوآوری را تسهیل می کند (کوثری، 1393؛ کشاورز، 1386). از یک دیدگاه سازمانی، عملکرد و تصمیم گیری را می توان به وسیله کارمندانی با دانش مربوط و به موقع بهبود داد (کوثری، 1393؛ مرادیان، 1385). طبق گفته نوناکا و تاکه اوچی[1] (1995) نوآوری پدیده ای است که نیازمند دانش است سازمان ها بایستی مسائل مختلف را با در نظر گرفتن انتقال دانش، درک، تفسیر و نهادینه سازند.

مسلما خلق موثر و انتقال دانش می تواند منجر به مزیت رقابتی و افزایش عملکرد سازمان گردد (اخباری، سال نامعلوم؛ گرنت[2]، 1996). در حقیقت دانش، امروزه یک دارایی ارزشمند است که مزایاي ناگفتۀ بسیاري را به همراه می آورد و تمایز بین سازمان هاي موفق و ناموفق را مشخص می سازد. اگر فرآیند تسهیم دانش به خوبی صورت گیرد، منجر به توسعۀ کیفیت ارائۀ خدمات در سازمان ها به خصوص در سازمان هاي دولتی می شود و بنابراین واژۀ مزیت رقابتی در سازمان هاي دولتی به معنی ارائه ي خدمات با کیفیت به عامه ي مردم در جهت اهداف سازمان هاي بخش عمومی می باشد (اخباری، سال نامعلوم؛ بینزـ شارف[3]، 2003).

سازمان هایی که از تعهد و حس مالکیت بیشتری برخوردارند بر انتقال و اشتراک گذاری اطلاعات تمرکز خواهند داشت. به بیان دیگر، میزان نوآوری و عملکرد بیشتر، باعث افزایش میزان نهادینه کردن دانش در سازمان می گردد (کوثری، 1393؛ علوی، 2001). همواره نمی توان گفت که انتقال دانش در سازمان به راحتی و با موفقیت صورت می پذیرد. انتقال موفقیت آمیز دانش را می توان براساس میزان بازخلق دانش، توسط دریافت کننده بررسی نمود. اگر دانش جدید بتواند جایگزین دانش موجود گردد بنابراین قابلیت نوآوری شرکت افزایش می یابد (کوثری، 1393؛ کاوسگیل و همکاران[4]، 2003). بنابراین برای بررسی دلایل موفقیت یا عدم موفقیت تسهیم دانش ابتدا باید نوع و زمینه دانش مورد انتقال نیز بررسی شود. معرفی موانع تسهیم دانش به عنوان یک نقطه شروع، در واقع کمکی به آن دسته از مدیران عالی و دست اندرکاران فعالیت های مدیریت دانش سازمانهاست که علاقه مند به ممیزی فعالیت های موجود سازمان خود در راستای استقرار مدیریت دانش می باشند، با این دید که با شناسایی گلوگاه های اصلی به اقدامی مناسب در خصوص بهبود و اثربخشی تسهیم دانش پرداخته و به استقرار مناسب مدیریت دانش در سازمان خود کمک کنند. در این راستا سخن از چسبندگی دانش به میان می آید. طبق نظر محققین، فرایند انتقال دانش زمان بر،گران و طاقت فرسا است با افزایش چسبندگی دانش، هزینه های انتقال با محاسبه زمان و بودجه افزایش می یابد. هرچه هزینه های اضافی نسبت به مزایا افزایش می یابد برنامه انتقال دانش بایستی متوقف گردد. در چنین شرایطی، پیاده سازی فرایند انتقال دانش تحمیل خواهد شد بنابراین زمانی که هزینه ها فراتر از انتظارات سازمان ها باشد، انتقال دانش ناکارآمد خواهد بود. با توجه به مطالب گفته شده و اهمیت تسهیم دانش به عنوان یک مزیت رقابتی برای سازمان مقاله حاضر به بررسی تسهیم دانش از منظر فاکتورهای فردی و شناخت عوامل بازدارندۀ آن در راستای موفقیت سازمان می پردازد.

تعاریف

مدیریت دانش

پیچیدگی و گسترش مفهوم دانش باعث شده تا نگرشی یکسان در خصوص مدیریت دانش شکل نگیرد، لذا صاحب نظران از زوایای مختلفی به آن نگریسته و به تعریف آن پرداخته اند.

از نظر بارکلی و ماری مدیریت دانش، ایجاد سرمایه های فکری سازمان که هم سرمایه های آشکار (ثبت شده) و هم سرمایه های ضمنی (دانش شخصی) را در برگرفته و نتایج تجاری مثبت آن را در دستور کار دارد؛ تعریف شده است (کوثری، 1393؛ لی[5]، 2012).

مدیریت دانش فرآیند شناسایی، سازماندهی و مدیریت منابع دانشی می باشد (اخباری، سال نامعلوم؛ الهوامده[6]، 2003). مدیریت دانش شامل آفرینش، خلق، کسب، اشتراك و استفاده از دانش جهت پشتیبانی و اصلاح عملکرد فردي است (اخباری، سال نامعلوم؛ کینی[7]، 1998؛ داونپورت و پروساک[8]، 1998).

مدیریت دانش به تلاشهایی اشاره دارد که به طور سیستماتیک برای یافتن، ساماندهی، قابل دسترس نمودن سرمایه های نامشهود سازمان، تقویت فرهنگ یادگیری مستمر و تسهیم دانش در سازمان صورت می گیرد. بسیاری از سازمانها با تمرکز بر مدیریت دانش و سرمایه گذاری گسترده در زمینه فناوری اطلاعات به دنبال دسترسی به مزایای حاصل از مدیریت دانش هستند (کوثری، 1393؛کامینگز و تنگ[9]، 2003).

هافمن و همکارانش مدیریت دانش را فرایند خلق، تسهیم، انتقال و حفظ دانش تعریف کرده اند به گونه ای که بتوان آن را به شیوه ای اثربخش در سازمان به کار برد (کوثری، 1393؛ دلانگ و فاهی[10]، 2000).

توجه:

برای دانلود فایل کامل ورد لطفا اقدام به خرید نمایید.

لینک دانلود فایل بلافاصله پس از خرید بصورت اتوماتیک برای شما ایمیل می گردد.

سفارش تحقیق

به منظور سفارش تحقیق مرتبط با رشته تخصصی خود بر روی کلید زیر کلیک نمایید.

سفارش تحقیق