توضیحات
عنوان:تحقیق تجزیه ناپذیری اقرار
- مقدمه
- مفهوم اقرار
- تعريف فقهي وحقوقي اقرار
- پیشینه اقرار
- سابقه و سير قاعده در فقه
- اهمیت توجه به اقرار
- اهميت و نقش اقرار به عنوان دليل اثبات
- اقسام اقرار
- انواع اقرار به اعتبار موضوع آن(مقربه)
- دامنه اجراى قاعده و حدود اعتبار آن
- عناصر سازنده اقرار مقيد
- اجراى قاعده در نمونههاى اقرار مركب
- استثنائات قاعده تجزيه ناپذيرى اقرار اقرار كيفرى
- تجزيه اقرار با اثبات بى اعتبارى قيد يا وصف اقرار
- منابع
مقدمه
قاعده تجزيهناپذيرى اقرار كه به عنوان يك اصل در حقوق ايران به موجب ماده 1282 قانون مدنى مورد پذيرش قرار گرفته و در آراء صادره از سوى محاكم به مرحله اجرا در آمده است، موضوعی است که در تحقیق به آن خواهیم پرداخت. انكار يا تجاوز به حقوق فردى، كه از طبع زياده خواهى آدمىسرچشمه مىگيرد، موجب بروز اختلافهايى است كه تنها با ارائه دليل كامل و جامع از سوى ذىنفع كه موجب اقناع وجدان دادرس گردد قابل فيصله است. دلايل و وسايل اثبات حق كه در رسيدگى به دعاوى مورد استناد قرار مىگيرند همگى از ارزش يكسانى برخوردار نيستند، بلكه در ميان آنها، «اقرار» از جايگاه و اعتبار ويژهاى برخوردار است. زيرا اقرار كه ريشه در خصلت نيك راستگوئى و حقيقتخواهى انسان دارد، با وقوع آن از ناحيه خوانده او را از شكنجه درونى ايستادگى در برابر حقيقت مىرهاند و آرامش وجدان نصيبش مىگرداند. از سوى ديگر، از جهتحقوقى، اقرار موجب مىگردد تا خواهان كه ذينفع اقرار محسوب مىگردد از اقامه دلايل ديگر معاف گردد و دادرس نيز از رسيدگى به ساير ادله بى نياز شود، در نتيجه تصميم خويش را به اقرار قاطع دعوى مستند سازد و به رسيدگى خاتمه دهد. از طرف ديگر، خودخواهى و ترس از محكوميت، موجب مىشود تا انگيزه حقيقتخواهى كم رنگ شود و شخص را به پنهان داشتن واقع بكشاند. در نتيجه اظهارات خود را با كلمات و واژههايى در آميزد تا طبيعت دعوا را تغيير دهد يا ميزان آن را تقليل دهد به گونهاى كه اقرار آثار موضوع ادعا را نداشته باشد. در عصر فعلى كه جامعه دچار انواع گرفتاريهاست، متاسفانه قضاوت عمومى چنين شكل گرفته كه تصديق بى چون و چراى ادعا كه حكايت از صداقت و درستكارى فرد بايد داشته باشد، نشانه كم خردى است يا موجب شك در تعلق فرد به زمان معاصر مىگردد. به همين جهت كمتر اتفاق مىافتد تا دادگاهها با يك اقرار ساده و مجرد كه خالى از هر گونه قيد و وصف و شرطى باشد مواجه شوند، مگر اين كه فرد ناخواسته در گرداب اقرار گرفتار شود. حال اين پرسش مطرح است كه در مواجهه با چنين اقرارى، امكان تجزيه و تفكيك اقرار وجود دارد؟ يعنى مدعى، آن قسمت از اظهارات شخص را كه بسودش هست، دليل اثباتى دعوى خود بداند و در قسمت ديگر كه به زيانش مىباشد از مقر دليل بخواهد؟ يا اين كه امكان تجزيه اقرار نيست و شخص بايد يا از اقرار با قيد و شرطش استفاده كند، يا با دليل ديگر ادعاى خود را ثابت كند و از اقرار صرف نظر نمايد؟ پاسخى كه به استناد مواد قانونى داده شده اين است كه اقرار يكپارچه است و پيكر واحدى دارد و امكان تجزيه آن نيست.
توجه:
- برای دانلود فایل کامل لطفا اقدام به خرید نمایید.
- پس از خرید بلافاصله لینک دانلود فایل برای شما ایمیل خواهد شد.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.