توضیحات
عنوان: آسیب ها و معضلات اقتصادی کشور
- یادداشت اول
- یادداشت دوم
- یک پیشبینی ساده
- نظام بودجهریزی ضدملی
- دولت قوی یا دولت غایب؟
- دولت بدهکار یا دولت طلبکار
- نتیجهگیری
- یادداشت سوم
- مسئله چیست؟
- مرکز آمار ایران
- ریشههای بحران
- پیامدها
- چه باید کرد؟
- نتیجهگیری
- یادداشت چهارم
- هفت صنعت کلیدی آینده جهان
- یادداشت پنجم
- عیوب ساختاریِ اقتصاد ایران
- وابستگی اقتصاد به نفت
- نگاه به خارج و عدم توجه به توان و ظرفیت داخلی
- استفاده اندک از ظرفیت نیروی انسانی کشور
- بیثباتی سیاستهای اجرائی اقتصاد
- عدم رعایت اولویتها
- جمعبندی
یادداشت اول
ابزارها و سامانههای پرداخت که پشتیبان مبادلات اقتصادی هستند، گردش پول را افزایش داده و هراندازه سامانههای پرداخت بتوانند انواع مبادلات اقتصادی از خرد تا کلان را پشتیبانی کنند، با سرعت و شفافیت خود سرعت مبادلات اقتصادی را افزایش داده و درنتیجه اقتصاد هم رشد خواهد کرد. البته که با افزایش گردش پول، نیاز به هوشیاری بانک مرکزی برای کنترل مبادلات بیشتر خواهد شد.
در اقتصادها، رابطه معناداری بین دانش فناوری اطلاعات و ضریب نفوذ استفاده از ابزارهای پرداخت الکترونیک وجود دارد. طی سالهای گذشته، حجم تراکنشهای الکترونیکی صورت گرفته در اقتصاد ایران نشان میدهد، ضریب نفوذ ابزارهای الکترونیک در بین مردم افزایش پیداکرده و با روند خوبی هم رو به گسترش است؛ بطوریکه بخش عمدهای از مبادلات و خریدهای صورت گرفته در کسبوکارهای روزمره از محل ابزارهای پرداخت نوین است. بطوریکه در حال حاضر شاهدیم سامانههای پرداخت الکترونیک همچون ساتنا، تابا، شاپرک، چکاوک و … در خدمت پرداخت خرد و کلان هستند.
اتخاذ نگاهی تاریخی از دهه 50 شمسی تا دهه 90 هم نشان میدهد که در اقتصاد ایران چه تحولاتی در نحوه پرداخت صورت گرفته است. طی سالهای 50 شمسی تنها تعداد محدودی پرداختهای خودکار یا همان ATM توسط بانک تهران در آن زمان تأسیسشده بود و تعدادی دستگاه کارتخوان نیز توسط بانک ملی، بهطور محدود در برخی فروشگاهها یا هتلها تعبیه شده بود که چون آنلاین نبودند، پرداختها محدود صورت میگرفت.
در دهه 60 با توجه به جنگ تحمیلی، چندان پیشرفتی در نظامهای پرداخت صورت نگرفت، اما دهه 70 مصادف با برخی اقدامات در حوزه بانکداری الکترونیک بود که همان زمان شاهد بودیم شبکه ارتباط بین بانک ملی و فروشگاههای زنجیرهای شهروند برقرار شد. نگاهی به آمار و ارقامهای موجود از ابزارهای پرداخت در دهه 80 نشان میدهد که باید این دهه را «شکوفایی نظام پرداخت» بدانیم که همزمان نظام متمرکز بانکداری شکل گرفت و انواع کارتهای پرداخت در کنار سامانههای ملی پرداخت رشد و گسترش پیدا کردند.
هرچه از آن سالها به دهه 90 نزدیکتر میشویم، سیستمهای توسعه تکمیلکننده سامانههای ملی پرداخت هستند. برای مثال در دهه 90، سیستم شاپرک را داریم که تسهیلکننده پرداختهای خرد است یا سیستم چکاوک که در حوزه تسویه و مبادله الکترونیک چکها فعال است.
به لحاظ آماری هم اگر بخواهیم وضعیت ایران را ازلحاظ ابزارهای پرداخت بررسی کنیم، ارقام نشان میدهند که در دهه 50 شمسی که تعداد خودپردازهای بانکی کمتر از انگشتان دست بود، اما در پایان سال 97، این تعداد به 56 هزار و 233 خودپرداز رسیده است که علاوه بر دسترسی راحتتر مردم به وجه نقد، نقلوانتقال سه وجهی و مبادلات بینبانکی را هم تسهیل میکنند.
توجه:
برای دانلود فایل کامل ورد لطفا اقدام به خرید نمایید.
لینک دانلود فایل بلافاصله پس از خرید بصورت اتوماتیک برای شما ایمیل می گردد.
به منظور سفارش تحقیق بر روی کلید زیر کلیک نمایید.
سفارش تحقیق
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.